Onderbuik-comité

Goed, indien ik ergens ga stemmen over Oekraïne dan bij het Dolhuys – zo ver was ik. Brengt mijn krant uitkomst over ja, nee of blanco? Woensdag zette de NRC de belangrijkste vragen over het referendum op een rijtje. Na lezing van de voors en tegens voelt het nog steeds of ik balletje-balletje moet spelen op 6 april.

Na kijking daarentegen… op de tien bijgeplaatste foto’s staan louter zelfbewuste, markante Oekraïeners tussen de 19 en 30 jaar. Katja Koeleljajeva uit Vinnytsja (studente Nederlands in Kiev), de eenbenige choreograaf Viktor Kardasj, Maria Oeljanovska (22, studente journalistiek), Joeliana Afganova (20, student milieuwetenschappen), Leonid Ostaltsev (28, manager van Pizza Veterano in Kiev). Eenbenig dan wel kortgerokt en langbenig, op het oog allemaal interessante mensen die iedereen hier graag op de koffie zou krijgen.

Schril contrast: gisteren vulde Hubert Smeets twee NRC-pagina’s over Odessa. Likkebaardend, zich verkneukelend, zo lijkt het, over zo veel corruptie, chaos, cynisme, willekeur en slechtheid. Een land met verarmende oligarchen, een parlement (Verchovna Rada) dat door driekwart van de burgers wordt gewantrouwd en de dreiging van ‘dubbele macht’, wat zou kunnen leiden tot ‘atamansjtsjina, een anarcho-democratische heerschappij als die van de zeventiende eeuwse kozakken’. Typt lekker weg allemaal en ook de citaten zijn (zo niet verhelderend) stuk voor stuk knisperig: “Of je begrijpt alles, of je begrijpt niets.”

Dat was de Bulgaarse politicoloog Ivan Krastev over ‘het Oekraïense raadsel’. Donderdag liet de krant twee van de aanstichters van het referendum aan het woord: Pepijn van Houwelingen en Arjan van Dixhoorn van Burgercomité EU. Beiden boos, natuurlijk, en gedesillusioneerd over de ‘original sin’ (?) van de Europese Grondwet van 2005. Veel voorspelbare stoertaal. Als het tijd is voor de foto is het plots gedaan met de flinkheid. Dan wil alleen de websitebouwer van het comité met haar gezicht in beeld – Beata Supheert, die pas aanschoof bij de voorlaatste vraag. De mannen strijden kennelijk niet met open vizier en willen slechts met hun onderbuik in beeld.

Symbolisch of niet, het levert een uiterst curieuze foto op: