De verveling is van alle menselijke gevoelens het sterielst. Zoals zij de dochter is van de nietswaardigheid, zo is zij ook de moeder van het niets. Want zij is niet alleen op zichzelf steriel, maar zij maakt ook alles steriel waarmee zij zich vermengt en in aanraking komt.
Verveling? Deze zaterdag is de eerste van veertien blanco vakantiedagen en dus voel ik me als een uitgehongerde vos die de deur van een pluimveehal op een kier ziet staan. Waar te beginnen, ik wil alles tegelijk! De vrije natuur in, banken & buizen, naar musea en concerten, Anish Giri volgen bij Norway Chess, voor zonsopgang uit de veren, een gat in de dag slapen, eindeloos aandachtig luisteren naar de nieuwe P J Harvey, een paar nachtjes stevig doorhalen & grif innemen, driftig aan de lichamelijke conditie werken, schoonmaken, kokkerellen en gevarieerd en vraatzuchtig lezen. Driemaal daags een RaDaatje schrijven, etcetera.
De gecursiveerde tekst bovenaan komt uit een van de boeken die ik op stapel heb liggen, Zibaldone van Giacomo Leopardi (1798-1837). In goed gezelschap van Poseidon’s Steed (mythologie plus biologie, het verhaal van het zeepaardje) en Let Me Tell You van Shirley Jackson (een heerlijke schrijfster, die met bewonderenswaardige volharding wordt geplugd door boekhandel De Vries!) etcetera.
Tim Parks noemt Leopardi in Where I am reading from een blogger avant la lettre. ‘Zibaldone’ is een Italiaans gerecht zonder strenge receptuur – ratatouille, hutspot – de kok kan er alles in mikken waar zijn muts naar staat. Het manuscript beslaat maar liefst 1200 pagina’s, niet voor publicatie bedoeld. Vaak gunt Leopardi zich niet de rust een gedachtenvlucht af te ronden met een landing volgens het boekje. ‘Etcetera’ staat er dan en voort ijlt hij.
Het RaDa bestaat dit weekend elf jaar en ja, zolang ik binnen een straal van 2900 kilometer van Haarlem af en toe in de remmen knijp en dit soort dingen zie, blijft het bestaan.
.
.
De dingen zijn alleen maar zoals ze zijn omdat ze zo zijn, schrijft Leopardi, al zal hij daarbij niet speciaal aan de weilanden langs de Delft hebben gedacht. Volgt een geleerde verhandeling over de zijnswijze der dingen en of er een andere, even volmaakte ordening denkbaar is. Als de vakantie lang genoeg is zal ik die wellicht doorgronden. Nu speel ik alleen even met de muis en de bewerkingssoftware en creëer een andere volmaaktheid:
.
.En dan is het nu tijd voor mijn volgende kippetje.