Premierabel

Een lelijker woord zal ik voorlopig niet tegenkomen, vermoed ik. Uit de NRC van vandaag (p.5): ‘Rutte moet zo lang mogelijk premierabel blijven en is gebonden aan de PvdA’.

.

.

Google raakte ook in de bonen toen ik het intikte. ‘Bedoelt u premietabel?’ Uh… nee, niet dat ik dat dagelijks bezig, maar daar zou ik niet zo tegenaan hikken. Verwijzingen naar de Japanse Premier Abel (Shinzo voor zijn vrienden) negeerde ik ook.

Mijn ‘premierabel’ stond op nr. 3, met een verwijzing naar het artikel dat ik in handen had. Ha, een heterdaadje! En zero tolerance lijkt me op zijn plaats bij dit soort taalcriminaliteit.

Respectabel, declarabel, demontabel, etc. vind ik natuurlijk acceptabel: kan gerespecteerd, gedeclareerd, gedemonteerd en aanvaard worden. Het Haagse ‘ministeriabel’ vond ik al een wangedrocht (zijn mensen straks ook bakkerabel, agentabel of tandartsabel?), maar daarvan wist je tenminste nog hoe je het uit moest spreken.

Want wat doen ze (die vuile taalvervuilers, de onverbeterlijke Haagse jargonneurs) met de onhoorbare ‘r’ in ‘premier’? Zeggen ze echt pre-mjee-abel? Bekt niet bepaald lekker. Of wordt er een verbindings-r binnengesmokkeld? Pre-mjee-rabel? Het klinkt alletwee even miserabel/abominabel/discutabel.

Goed, punt gemaakt. Een ander voor mij nieuw pr*m-woord: bij de Vlaamse editie van de Vorlesebühne gebruikte Eva Herman tot tweemaal toe terloops het woord ‘primeren’ in de zin van ‘zwaarder wegen’/ ‘prevaleren’. Geinig woord, dacht ik vrijdag nog, maar nu (met een door ‘premierabel’ overschreden allergiedrempel) doet het me ineens denken aan ‘het primaat van de politiek’. Jeuk! Jeuk!! Driewerf jeuk!!!