De Grootste Band van Nederland is mans genoeg om zijn eigen publiciteit te genereren, dus hier alleen een korte introductie en enkele kanttekeningen.
.
.
De opzet: 50 drummers, 50 bassisten, 80 gitaristen en 80 zangers vertolken op de Haarlemse Grote Markt het nummer Rockin’ in the free world van Neil Young. initiatief van Alain Timmers. Opbrengst voor het Jeugdcultuurfonds. Dat was allemaal dik in orde en de stemming zat er goed in.
Kanttekening 1: dus geen ud op de markt. Of klarinet of qaroun. Terwijl er best nog ruimte was voor andere instrumenten. Volgend jaar versterking van een bataljon triangels, een regiment harpisten, een task force tuba’s? En dan Ravels Bolero doen?
Kanttekening 2: Poprecensent Peter Bruyn attendeerde mij erop dat Rocking in the Free World was gebombardeerd tot lijflied van Donald Trump, maar het laatste woord schijnt er nog niet over gezegd.
Kanttekening 3: Er moet ballotage komen. Het woord ‘band’ suggereert verbondenheid, een collectieve prestatie, alle neuzen dezelfde kant uit. Maar het is niet iedereen gegeven zich ondergeschikt te maken aan een groter geheel.
.
.
Neem nou deze Verwarde Rocker, in wie ik P.M. Delèfre meende te herkennen, of ik moet me heel erg vergissen. Dan was het een van zijn alter ego’s. Stuk voor stuk individualisten pur sang, niet genegen om tweede viool te spelen, laat staan 78ste gitaar. Dus dat optreden had meer van een open sollicitatie voor Lowlands of Pukkelpop. Even vreesde ik dat hij zijn instrument na het wegsterven van de laatste noten op de klinkers aan barrels zou slaan, maar dat gebeurde niet. Een ding moet gezegd, hij beschikt over onvermoede atletische kwaliteiten.
.
.
Hopelijk heeft hij niet te vroeg gepiekt, want dit was nog vóór de lunch. Of steeg hij nadien tot nog grotere hoogten? Kan iemand het me vertellen?
P.S. Kijken jullie wel vaak genoeg bij Spaarnestroom?