Aiwai, wij slome, bezadigde Haarlemmers lopen weer eens ver achter bij onze zelfbewuste, daadkrachtige buur Amsterdam. Ik bedoel, iemand al eens gehoord van een cursus Haarlemmerschap? Of Haarlemmerschap als verplicht vak op het Sancta Maria of Mendel College?
Haarlemmerschap van gemeentewege gestimuleerd, gekoesterd , bijgevijld en -geschaafd, met als uitgangspunt de verzamelde inzichten van een tiental lokale leerkrachten? Zodat Haarlemmers die tot dusver maar wat aanklooiden, op goed geluk, krijgen uitgelegd wat het is om Haarlemmer te zijn en hoe je in een stad als Haarlem met elkaar omgaat?***
Nee, dan de hoofdstad, daar weten ze van wanten. In de praktijk is gebleken dat veel Amsterdammers andere Amsterdammers de dampen aandoen uit pure onwetendheid – niemand heeft ze ooit geleerd dat afkatten, voordringen, snauwen, jennen, kleineren, honen, bedreigen, chanteren, aftuigen, bekogelen, beroven en beschieten door sommige van hun stadgenoten als onpositief worden ervaren. Wie de nieuwe module Amsterdammerschap met goed gevolg heeft doorlopen, zal dergelijke vergissingen niet licht meer maken, hoopt wethouder Simone Kukenheim.
Nu wij nog! Ook hier ter stede staan stadgenoten soms als kat en hond tegenover elkaar. Nota bene mensen uit dezelfde wijk of straat! Doordat de bavofilie ze niet met de paplepel is ingegoten; doordat onze onderwijzers vakken als aardrijkskunde en biologie gaven in plaats van het lespakket Haarlemmerschap door te spitten met hun groep.
Als wethouder Snoek te lang talmt, wordt in de ons omringende plaatsen straks onderricht gegeven in Spaarndammerschap, Zandvoorterschap, Santpoorterschap en Velserbroekerschap, terwijl onze jongeren op een negatieve manier naar zichzelf en hun plek in Haarlem kijken en niet zichzelf kunnen zijn. Me dunkt, dat moeten we niet willen met z’n allen!
*** Antwoord: met respect