Loesplekken

De RaDa-reda bevond zich de afgelopen dagen in die andere Bavostad: de Vorlesebühne trad op in Gent, waar de lokale Feesten woedden, zij het ogenschijnlijk minder heftig dan gebruikelijk. Over culturele en esthetische genoegens later wellicht – met jullie welnemen wil ik beginnen met een banaler onderwerp. The War on Piss, so to speak.

Het begon al in het kalme straatje in de binnenstad waar wij ons logies hadden.

.

.

€120? Da’s geen kattepis, dacht ik. Of zou €120 alleen bij synchroonplassen zijn, of bij gemengd plassen, zoals op dat grappige plaatje? Me dunkt, met €60 p.p. is de boodschap ook wel duidelijk. Maar nu ik even kijk bij www.boete.nl zie ik dat wij zelfs nog ietsje duurder zijn dan de Zuiderburen: €140. Is er een Europese richtlijn?

In het hele festivalgebied stonden plaszuilen in slagorde opgesteld. Bij enkele werd je aangemoedigd idealistisch te plassen. PEE FOR SCIENCE, joelde een banier. Het betreft een project van de Universiteit van Gent waarbij de urine ‘aan de bron’ (warm uit de blaas, zeg maar) wordt gezuiverd van medicijnresten en ziekmakers, waarna de wél bruikbare stoffen worden verwerkt tot kunstmest. Plassen voor het goede doel, voor wie na zeven pinten nog extra motivatie nodig heeft.

Gent afficheert zich als een plasvriendelijke stad (er is een downloadbaar Plasplan en voor wie desondanks nog plasproblemen heeft is daar toegankelijkheidsambtenaar (!) Marie-Andrée Avraam (savoureer die naam, beste Raarlemmers!). En het moet gezegd, ze maken het waar. Voor cafés bestaat er een vignet dat aangeeft dat je er van het toilet gebruik mag maken zonder dat je je eerst doorzichtig hoeft te te vermommen als klant. En (hoe anders dan in Haarlem, waar je WC’s alleen vindt binnen een … uh… straal van 1 km van de Bavo) kom je ze in Gent ook in de buitenwijken tegen. En wat voor!

.

.

Overdekt wateren! Daar steken onze vaderlandse krullen tamelijk armoeiig bij af, niet? Als het urinoir in gebruik is lijkt de plasser van buitenaf op een missionaris die wordt gekookt in een blinkend gepoetste, roestvrijstalen kookpot. En zó ziet het er vanbinnen uit:

.

.

Inderdaad, sommigen hebben aan een hint niet genoeg. Het pièce de résistance zag ik vanochtend, op de terugweg naar Station Dampoort. Aan de Oude Beestenmarkt staat dit openbaar toilet. Ik weet niet hoe het heet, in de volksmond of officieel en voor investigative journalism is het nu wat laat.

.

.

Het Zeikpaleis? Het Ontlastingkantoor? De Koninklijke Academie voor Klaterende Kunsten? Met stadspromotend kantklosmotief bovendien… In Haarlem proppen ze drie sociale huurwoningen in zo’n ruimte. Maar te veel mopperen is niet goed, direct na terugkeer. Laat ik de goede herinneringen koesteren – onze vroede vaderen met de neus in hun eigen falen wrijven kan altijd nog.

En over goede pisherinneringen en plasplassen gesproken; herinnert iemand zich Gender Studies nog?

Postscript: Ik attendeerde Marie-Andrée Avraam op het bovenstaande stukje en kreeg van haar nog aanvullende informatie en een prachtige foto:

Met het openleggen van de Nederschelde werd de historische samenvloeiing tussen Schelde en Leie in Gent hersteld.
Dankzij de Scaldissluis aan de Oude Beestenmarkt zal het hoger gelegen waterpeil rond het stadscentrum weer verbonden zijn via de Schelde die overwelfd werd ter hoogte van het François Laurent plein (dat in het verlengde van de Oude Beestenmarkt ligt). Momenteel is deze bevaarbaar met kleine bootjes – zie onderstaande foto. De verlaagde kaaimuren, de jachthaven Portus Ganda, drie nieuwe bruggen en het vernieuwde zwembad Van Eyck zorgen voor een aangenaam totaalbeeld met water als centraal element.
 
Gezien in het sluisgebouw aan de Oude Beestenmarkt technische voorzieningen nodig waren, heeft de Stad er gretig gebruik van gemaakt om er ook publiek sanitair in te voorzien. De ontwerpers hebben er meteen ook een lichtbaken van gemaakt door buitenwanden in glas te gebruiken, voorzien van visnetmotieven.