Ga naar de inhoud

Waterlelies

Qua hittebestendigheid zijn er vast redacties die beter scoren dan het RaDa (The Volcano Times, het Zweedse Astbestbladet en niet te vergeten Hoogste Stand – vaktijdschrift voor de Nederlandse detailhandel in ovens en fornuizen). Op zo’n pufjesufdag als vandaag lig ik voor pampus. Gisteren deed ik (aangevuurd door de huisdichteres) nog een poging de warmte-elementen te trotseren.

En zo stonden we aan de oevers van de Oosterplas (het familiestrandje van de Kennemerduinen) en zagen daar een veldje roze waterlelies. En nog een veldje. “Hebben ze gezaaid dit jaar?” vroeg ik (of anders was mijn wederhelft). Het was zo’n omgekeerd Droste-effectvraag, waarbij ieder luikje dat je opent steeds gapender onwetendheid openbaart.

.

waterleliesoosterplas

.

Mijn wederhelft (of anders ik) had het nog niet gezegd, of we kregen een ongevraagde reactie, van een jonge vrouw met aanhangend kind. “Nee, die horen daar niet,” zei ze. “Nou ja, tenminste, dat zou mijn man zeggen, die is bioloog.” Zo een van ‘de enige goede exoot is een dode exoot’. Die  lelies kwamen waarschijnlijk uit tuinvijvers van Bloemendalers, vermoedde ze. Die weer eens iets anders wilden dan dat afgezaagde roze, leefde ik me in.

Ik veronderstelde dat ze die oude lelies dan hoppa in de plomp mieterden, maar kijk eens op de site van een erkende waterlelieboer en dan blijkt het toch weer ingewikkelder te liggen met de Nymphaea. Want je moet ze poten (hebben snorkelaars of kikvorsmannen dat gedaan in de Oosterplas?). Of je kunt een vijvermandje gebruiken, eventueel met speciale waterlelieaarde: 40 % vette klei, 40% veenaarde en 20% grof rivierzand. Hoe dan ook, de bloemen die we zagen maakten een vitale indruk. Kijk eens naar deze foto.

.

waterlelies

.

Wat een power! Dat zou toch ook iets kunnen zijn wat door een oorlogsonderzeeër wordt gelanceerd, een Triton  of zo? En zo’n uit de knop gekomen bloem gaat slechts een dag of vier mee, lees ik (ja, ook als je ‘m genoeg water geeft). Trouwens, op die rechterknop zit een libel (bijvangst van de camera). Heeft het RaDa nog een wazig stukje over. En voor wie er niet genoeg van kan krijgen nog een link naar een RaDa-hittegolfklassieker, met de koelste plekken van de stad: Hotspots Revisited. En nu ga ik een wak zoeken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *