PostNL wordt belaagd door Bpost, maar hoopt zelfstandig door te kunnen gaan dankzij de ‘zeer robuuste groei’ van het aantal bezorgde pakketten. Want na een overname zou de Belgische overheid als grootaandeelhouder te veel in de melk te brokkelen krijgen. “Medewerkers van PostNL mogen geen speelbal worden van de Belgische politiek.”
Van wie zijn ze nu dan een speelbal, piekert de RaDa-reda (onwetend als altijd). Hier in mijn eigen zacht soezende buurt (100% vrij van agitatoren en onbesmet door populisten) werden de bewoners deze week opgewekt om zich massaal te verzetten tegen de overplaatsing van PostNL-bezorger Byram, die dreigt te worden verbannen naar het gure Schalkwijk. Tegen zijn zin.
.
.
Zoals bekend hebben Bol.com, Alibaba en Amazon meer gedaan voor de sociale cohesie dan alle sociaal democraten van Ella Vogelaar tot en met Diederik Samson. ‘Er ligt een pakketje voor u bij 122zw.’ Zo spreek je nog eens iemand.
Een vaste bezorger die op alle mogelijke tijden aanbelt, weet meer van ‘s mensen leefgewoonten en mores dan vroeger de SRV-man en meneer pastoor samen. Omgekeerd leer je ook je bezorger kennen – al worden ze door PostNL natuurlijk wel zodanig afgejakkerd dat de koetjes en kalfjes erbij inschieten. Die boomlange Byram van ons ziet eruit als een afgetrainde marathonloper. Hij belt het liefst met zijn linkerarm bij nummer 18 aan en tegelijk met zijn rechter op 26, terwijl hij al over zijn schouder kijkt of er licht brandt bij nr. 23 en 29.
Hoe dan ook, ik ben blij met die onverwachte actie en hopelijk kan ik later berichten over de goede afloop.