Geoefende stemmen

Ik moest de Randweg oversteken bij de ijsbaan en sloot bij het stoplicht aan achter vijf luid pratende hockeymeisjes in korte hockeyrokjes – alsof blaasontsteking en nierbekkenbevriezing niet bestonden.

Achter mij verschenen er uit de duisternis nog zes. Ik was ingesloten. Sticks staken in diverse hoeken omhoog, als primitieve wapens. Even verbeeldde ik me in een charivari terecht gekomen te zijn, de Opstand der Hockeymeisjes. Ze gingen de historische binnenstad plunderen (N.B. Er is in de regio een machtsvacuüm sinds deze week alle Haarlemse Hell’s Angels opgepakt zijn).

Het lag anders, ze bedreven (fel maar beschaafd) hockeypolitiek. De positie van Anne-Lotte was in het geding en er stonden principes op het spel. “Maar in de wedstrijd stáát ze er wel!” De oppositie voerde aan dat Anne-Lotte niet de nodige trainingsarbeid verricht. Daar moesten consequenties aan worden verbonden. Terwijl Kim wel trouw trainde (Kim knikte heftig) en desondanks genoegen moest nemen met een plek op de bank en invalbeurten. Er was ook nog zoiets als teamspirit, toch? Daar stond tegenover dat… Bij de Kleverlaan staan de stoplichten zo afgesteld dat aan beide standpunten ruimschoots recht gedaan kon worden.

Bijna had ik aangeboden te notuleren. Grote goden, konden ze niet gewoon krijsen, joelen, jennen schelden, gieren van het lachen, elkaar voor de grap bedreigen met die sticks?

Ik zag die dames nog een leven lang zo doorgaan, met hun geoefende stemmen: bij debatclubs, studentendisputen, personeelsvergaderingen, congressen en conferenties, de klankbordgroep van de crèche, bewonersverenigingen, medezeggenschapsraden, buurtcomités, inspraakorganen en inspreekavonden tot en met de activiteitencommissie van het verpleegtehuis. Vertegenwoordigers van een lange vaderlandse traditie van redekavelen.

Een kansloze som drong zich op: hoeveel uur besteed je luisterend naar mensen wier mening je na de eerste zin al kunt voorspellen? Inclusief de reactie van de andere partij? Op weekbasis? Op jaarbasis? Op levens… Maar zelfs bij de Randweg krijgen fietsers uiteindelijk groen licht.

P.S. Het RaDa heeft een nieuwe widget: in de zijbalk kun je je abonneren op een emailbericht telkens als er een nieuw stukje verschijnt (kon al via de rss-feeds).

P.S. 2: Kan iemand me vertellen wie de Haarlemse Literatuurquiz in Staal heeft gewonnen? En of dat een quiz was over Haarlemse literatuur of over literatuur in het algemeen?

P.S.3:  De Haarlem-quiz is aan een renaissance bezig: zie hier (een soort kroegentocht) en er is ook nog de vijfdelige Haarlemmer dan Haarlem Quiz met Maarten Brock (Happy memories! en Happier memories (uit 2006):

.

.

P.S.4 Henk Sloos heeft de Haarlem Ademt fotoprijs 2016 gewonnen met zijn foto van de Houtvaart; zie ook Fotoserie(us)

P.S.5: Over fotoprofi’s en fotoamateurs gesproken: in het Kraanvlak bij Zandvoort schoot ik deze wisenten, met camera, niet met buks of donderbus:

.

.

Mijn dag is dan al goed, maar in de verte zagen we ook een fotojager in de weer met statief en een lens zo dik als de loop van een middeleeuws kanon. We maakten een praatje en hij had een kaartje. Op zijn website zag ik dat zo’n wisent voor deze man maar klein wild is (de wisent staat onderaan, onder de olifanten en leeuwen).

P.S.6 Wie bezwaar heeft tegen de overmaat aan Pee-essen bij dit stukje, make dat kenbaar bij de reacties