Ik had al weet van het bestaan van het Grote Gastenboek voordat ik het afgelopen zaterdag voor het eerst onder ogen kreeg – in zijn volle lijvigheid. Na afloop van een gemoedelijke voorleessessie bij boekhandel De Vries, samen met andere Haarlemse grootheden als Lucas Hirsch en Bas Belleman, werd de huisdichteres gevraagd om een van haar gevreesde poëtische impromptus.
.
.
Terwijl zij talmde (verscheurd tussen ‘leuk om hier te zijn’ of ‘goed om hier te zijn’, of bij nader inzien toch maar ‘erg fijn om hier te zijn’) bladerde ik vluchtig maar vervuld van diep ontzag door de bijdragen van haar vele, vele, vaak roemruchte voorgangers. Wat een schatkamer! In de eerste jaren (het gaat terug tot 1980, als ik het wel heb) doen ook de gewone klanten hun duit in het zakje (‘Lees de Bijbel!’ / ‘Lezen is voor de dommen’ / ‘Een boek is voor mij om te vergeten wie ik ben, waar ik ben en wat ik ben (hoe heerlijk soms!’), maar gaandeweg nemen de literatoren het over. En anderen met een boek. Wacht, eerst even de snobs wegjagen:
.
.
Donderdag ging ik nog even terug om op mijn gemak te snuffelen. Wat ik desondanks niet kon vinden was de pagina waar Harry Mulisch opbiecht als jongen het een ander uit de winkel ontvreemd te hebben (Daan van der Valk had er glunderend gewag van gemaakt). Wel trof ik van onze ereburger deze pagina, met een andere jeugdherinnering.
.
.
Charlotte Mutsaers is rap klaar bij het signeren, die heeft haar eigen stempeltje – wel zo praktisch.
.
.
Dit vaardige zelfportret van Jean-Pierre Rawie zou ook niet misstaan op een stempel.
.
.
Terecht veel lofprijzingen voor het pand en de zaak zelf: Zo mooi als Blackwell’s, Oxford / Zo dichtbij als Haarlem / Ik hoop dit boekenparadijs nog eens/ rustig te bezoeken. Is getekend, Andreas Burnier. Govert Schilling (wetenschapspublicist) verlegt de grens nog een stukje.
.
.
Voor de amateurgrafoloog in mij is zo’n boek ook smullen. Wat te denken van de handtekening van een bergbeklimmer die
.
.
wel erg de diepte in gaat, richting ravijn? En zo is er om de zoveel bladzijden wel iets om je over te verwonderen of verkneukelen. Tim Krabbé publiceerde een boek over de Babson Task, een berucht schaakprobleem, en improviseert onder zijn handtekening de diagramstelling, met de naam van de oplosser ervan, (Leonid Vladimirovitsj) Jarosj.
.
Het zou mooi zijn als De Vries ooit nog met een facsimile-uitgave komt van de fraaiste bladzijden uit dit rijke boekwerk. En in afwachting daarvan kan je het personeel (liefst op een rustig tijdstip en na aanschaf van een mud boeken) natuurlijk altijd lief aankijken en wie weet mag je dan net als ik… Nou, nog eentje dan, omdat hij ons nog maar zo kort geleden is ontvallen.
.
.
P.S. in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
Wauw….