Soms zou ik de Haarlemse gemeenteraad een bijscholingscursus willen geven. Neem nou dinsdagavond. Er stond een herstemming op de agenda, na de 18-18 over de plannen van Panopticon met de Koepelgevangenis.
In de nastoot werd het 20-16 tégen, maar op het besluit had dat geen invloed meer, dat was al genomen. En er was een interpellatiedebat, aangevraagd door Frits Garretsen (SP), over het niet verstrekken van informatie aan de gemeenteraad over de ‘asbestclausule’.
Het ging om de correspondentie met het ‘Rijksvastgoedbedrijf’ (voor menig raadslid een tongbreker): een aan burgemeester Wienen gerichte brief van 31 januari, die hij pas tijdens de raadsvergadering van 16 feb. onder ogen kreeg en een mail van 15 feb., die niet bij het dossier waren gevoegd. Dat het college in gebreke was gebleven, was iedereen duidelijk. Was de nalatigheid wethouder Jeroen van Spijk ontgaan in de hectiek van het moment? Of was er sprake van boos opzet en doortrapte machinaties?
Dat laatste wilde vooral Frits Garretsen maar al te graag geloven. Garretsen klonk alsof hij voor iedere aantijging snel een hapje rauw asbest nam. Zijn postuur is grof; zijn bovenlijf zwaaide tijdens het spreken grimmig heen en weer, als een sloper on speed die de keuken en de badkamer er al uit heeft geramd, maar zich niet kan beheersen om tegen beter weten in nog een paar dragende muren neer te mokeren. Gr… Gr… Garretsen grauwde en snauwde, hij gromde, moest en zou zijn gram halen. Oppositie voeren, zal hij het zelf wel noemen.
.
.
De RaDa-reda zag het optreden van de izegrim met verbazing aan. Wat een beperkt repertoire! Zelfs als je van mening bent dat de komst van het Tuchtcollege voor Haarlem het eind van de wereld betekent en dat B&W staat voor Bandieten & Warhoofden, kun je je bedienen van (onder voorbehoud, ik moet die bijscholingscursus nog opzetten) 1. kwinkslagen, 2. understatement, 3. ironie en 4. insinuatie.
Een overmaat aan ernst kenmerkte (met uitzondering van vervangend voorzitter Jur Visser) eigenlijk de meeste sprekers. Vooral de bejegening van de nieuwe burgemeester trof mij als nodeloos hard. Louise, waar is je lichtvoetigheid gebleven? En ook brughanger Wybren was dinsdag erg van HaGrGrGra.
De suggestie werd gewekt dat Wienen met zijn dorpse achtergrond onze Haarlemse mores nog niet aanvoelde. Het zou kunnen, maar het dédain waarmee tot driemaal toe ‘Katwijk’ werd uitgesproken vond ik tamelijk beschamend. Bij Garretsen verstond ik zelfs ‘Kutwijk’, maar dat lag ongetwijfeld aan de dichte stofwolken van waaruit hij sprak.
PS In de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
Het ont- en/of achterhouden van informatie is een bloedserieuze kwestie. De raad wordt hierdoor in haar functioneren belemmerd. Relativeren, humor, ironie kunnen op zo’n moment averechts werken en mogelijk de ernst van het probleem verhullen. (Zie onze min.president)
Maar oppositie voeren op zo’n grimmige en beledigende toon schiet zijn doel voorbij en legt de bodem voor toekomstige conflicten. Bovendien, wat is de winst voor Haarlem als de burgemeester en de wethouder een paar maanden na hun aantreden al het veld moeten ruimen? Wat is daar de nettowinst van?
Grappig / toevallig, de drie door mij genoemde onverzoenlijkste raadsleden (van Haga & van Zetten + Garretsen) vervulden gisteravond de hoofdrol in Politicologica, in de aflevering over D66 (met de val van Cassee).