In de stad is het woekeren met de ruimte en dat gebeurt soms met groot vernuft, getuige het HD van vanochtend.
Zo wordt er uiteindelijk toch gebouwd bij het Scharrelbosje in het Ramplaankwartier. Dit is nog niet het vernuft (ik was tegen die bouw), maar er donderde deze week een hijskraan om en wonder boven wonder bleef de schade beperkt. Huizen, auto’s, voorbijgangers en scharrelende kinderen bleven gespaard. Het moet passen en meten geweest zijn voor die kraan.
Elders in het HD gaat het over de onstuitbare groei van kunstgras, als product dan – het gewone gras bedekt nog maar de helft van de amateurvelden en is op weg een bedreigde soort te worden. De sportcomplexen kunnen niet uitgebreid worden (ruimtegebrek) en kunstgras kan intensiever bespeeld worden.
Ruimtebesparende suggestie van het RaDa aan de gemeente Haarlem: de VOETBALFLAT. Zoiets als de parkeergarage/varkensflat, maar dan met twaalf kunstgrasvelden boven elkaar. Goedbeschouwd is het van de zotte wat een enorm oppervlak van de stad de balletjetrappers van TYBB, Geel Wit, EDO, OG, Schoten en HFC mogen bedekken met hun steriele polyethyleensprietjes. Stapelen die kunstgrasvelden!
In het kader van de A-climatisering nog een paar anticlaustrofobische foto’s van de vakantie. Eerst Schier, met zeealsem en de huisdichteres op weg naar de einder:
.
.
.
In Groningen zijn ze ook niet van het kunstgras: de aardappels worden er bewaard onder echte grond, die ze na gebruik keurig kammen (het torenspitsje is Kloosterburen).
.
.
De koeien langs de waddendijk bij Noordpolderzijl konden hun kont zeker keren.
.
.
Nog meer leegte, bij Warffum, maar dat is gedeeltelijk schijn.
.
.
De foto werd genomen op het moment dat een landbouwtractor zijn draai maakte. Toen hij naderde (volgende foto) had hij in zijn spoor tientallen exemplaren van die in de 20ste eeuw geëvolueerde soort, de trekkermeeuw (gedijend bij motorgeraas en dieseldampen).
.
.
Die beestjes wisten wanneer de boer moet keren. En dat dat even duurde. Dan parkeerden ze zichzelf één baan verderop en nadat de manoeuvre was voltooid en de boer weer optrok, sloten ze weer aan om in de omgewoelde aarde te zoeken naar iets van hun gading.
.
.
Mooi, die natuur.
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
Hoe kunnen we de stadsmeeuwen duidelijk maken dat het achter een landbouwtrekker beter en lekkerder eten is? Of is dat misschien niet zo en zijn dit hier zielige bedelmeeuwen.
“Het Scharrelbosje in het Ramplaankwartier”; dat alleen al klinkt als een parodie.
Maar dat Ramplaankwartier blijkt echt bestaan, zo toont Google op eerste aanzegging. En elke associatie met een ramp valt weg op het moment dat je in de gaten krijgt dat het hier in feite gaat om een een kleine, tuindorp-achtige enclave in het agrarische gebied dat tussen de binnenduinrand en de stad Haarlem resteert.
Hoe komt die Ramplaan, waarnaar het wijkje is vernoemd, aan z’n naam?
Eenmaal aangekomen via streetview, heb ik ook meteen het Scharrelbosje maar even bekeken. Inderdaad een opvallende groene plek binnen zo’n wijkje, die om onduidelijke, zelfs onbegrijpelijke redenen (zie ook verderop in deze kanttekening) al die jaren onaangetast is gebleven.
Jammer voor de buurt als het (deels?) verdwijnt. Vooral voor de kinderen, die er in de meeste stedelijke omgevingen bekaaid afkomen, als het om veilige speelplekken gaat.
Aan de andere kant: de genoemde binnenduinrand ligt op loopafstand en de bewoners van het Rampkwartier mogen zich alleen al om die reden gelukkig prijzen, lijkt me. Ook omdat de wijk verder een toonbeeld van rust lijkt. De enigen die er in de praktijk in auto’s rondrijden zijn de bewoners zelf en hun eventuele bezoekers, vermoed ik. Je zou zelfs kunnen denken dat kinderen hier nog op straat kunnen spelen.
De geplande bebouwing dient een maatschappelijk doel, heb ik begrepen. Terwijl het voor de eigenaar van de grond, op die plek, heel veel lucratiever zou zijn als de zaak wordt uitgepond, door er luxe woningen voor de bovenlaag van de samenleving te bouwen., die ongetwijfeld als warme broodjes zouden verkopen.
Kortom, alles overziende; ik ben nìet tegen. Maar ik ben geen Haarlemmer natuurlijk..
Weet U dat Robert Zimmerman bij een optreden in Nederland altijd even naar Noordpolderzijl gaat en daar erwtensoep eet? Origineel waar.
@Gerko: Misschien zijn er wel geen zielige meeuwen en vliegen ze allemaal naar de plek van hun culinaire voorkeur (zoals die snackbarmeeuw die dagelijks van Den Helder naar A’dam vliegt)
@Hans: dat een wijk erg mooi is, houdt niet in dat hij dan wel wat minder mooi mag… Ramp was een vooraanstaande Haarlemse familie, als ik het wel heb.
@schulp Wij aten daar met Maurice ooit bitterballen (en geen soep), toch?
@schulp: of His Bobness bij elk optreden in Nederland naar Noordpolderzijl gaat, weet ik niet.
Volgens dit verhaal was ie er tenminste één keer:
https://3voor12.vpro.nl/lokaal/groningen/artikelen/overzicht/2009/september/bob-dylan-in-noordpolderzijl.html
@Marius: Je kunt dat hele gedoe rond het Scharrelbosje ook nog puur juridisch bekijken.
Ik begrijp dat het bestemmingsplan ter plaatse de geplande bebouwing al sinds jaar en dag zonder meer mogelijk maakt. Kennelijk heeft men dat bosje nooit de functie ‘groen’ gegeven. Zo’n bestemmingsplan wordt, als het goed is, één keer in de 10 jaar herzien en opnieuw vastgesteld door de gemeenteraad.
Wordt er een bouwvergunning aangevraagd voor iets in het Scharrelbosje en voldoet die aanvraag aan het bestemmingsplan, het Bouwbesluit en aan zogenaamde redelijke eisen van Welstand, dan is er sprake van een zogenaamde ‘gebonden beschikking’. Met andere woorden: de gemeente mag zo’n bouwvergunning niet weigeren.
Als er iemand de zwarte piet moet krijgen voor het bebouwen van het Scharrelbosje,dan is het dus de gemeenteraad..