Celmoeheid

Bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak bladerdak

Het luxe vooruitzicht van een lege, ledige zaterdag (zonder afspraken en taken) deed me naar een rustige koffieplek in de buurt slenteren met in de tas een New Scientist. Dat ik misschien wel de onwetendste abonnee ben die ze hebben, maakt het blad voor mij niet minder genietbaar. Er staat veel in wat ik niet begrijp, maar er blijft genoeg over wat de verbeelding kietelt. Zo weet ik sinds vanochtend was ‘semantic satiation’ (semantische verzadiging) is. Een voor mij nieuwe term, maar iedereen kent het verschijnsel: als je een tijdlang (15 seconden) hetzelfde woord herhaalt, gaat de betekenis verloren. Vreemde associaties dringen zich op, het splitst zich of vermomt zich.

Sinds vanochtend weet ik hoe dat komt: als je een woord oproept (leest, hoort, etc.) worden groepen cellen geactiveerd – ze ‘vuren’. Dat vuren kost de cel energie en na een aantal keer treedt cellulaire vermoeidheid op en boet het signaal aan kracht in – klank, spelling, betekenis, associaties enz. lopen in de soep en ‘bladerdak’ is geen ‘bladerdak’ meer.

.

Bossen bij Doorn

.

Na mijn leessessie (leessessie leessessie leessessie leessessie leessessie leessessie leessessie leessessie) liep ik de Kleverparkweg op, prettig doordrongen van de wonderbaarlijke wonderlijkheid van alles. Alleen, als je dan bij Van Vessem een brood wilt kopen, hoop je op duidelijkheid (Eén half bruin graag. Komt voor de bakker, meneer). Maar ze hadden iets nieuws. Al tijden slingert de rij aspirant kopers zich ongemakkelijk om een vierkante bak met het ‘Brood van de Maand/Week/ Hype’ heen, alvorens de toonbank de bereiken.

Er waren vijf Vessemse broodmaagden aanwezig in het pand. Ha, dat schiet op, dacht ik aanvankelijk. Maar een ging tegen de rijrichting (?) in met proefmonsters gevulde speculaas. Een tweede wurmde zich eveneens tussen de mensen door en vroeg ‘Wilt u het laten snijden?’ ‘Wilt u het laten snijden?’ Die meisjes doen dat niet op eigen initiatief, neem dat van mij aan, die handelen volgens strenge instructies. Mijn wedervraag ‘kan ik het niet kopen?’ stuitte op onbegrip.

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.