Daar stonden we dan op het door Unwetter treinloze Hamburg Hauptbahnhof***. Op de Deutsche Bahn-app hadden de drie eerstvolgende treinen naar Osnabrück in de dienstregeling rode kruizen. Pas om 16.45 uur stond er een zonder. Voor wat het waard was.
Honderden gestrande reizigers hadden zich opgesteld in een rij die eindigde in het Reisezentrum. Wij doolden wat door het station en vonden een plekje in een cafetaria. Toen moest de huisdichteres door naar Wedel voor haar optreden; dat kon met de S-Bahn (de ondergrondse had geen last van omgevallen bomen). Ik moest de volgende dag werken en zou blijven hopen op een trein richting Nederland.
Hoe lang kan je hopen? Ik vond het woord Gleisberen uit voor mijn gedreutel langs de perrons. En ik wou bestimmt niet in die zinloze rij. Het werd killer. Ik besloot een rondje om het station te lopen, maar met zo’n rolkoffer is fijn flaneren er niet bij. En bovendien moet je ook niet een al te argeloze eenzame bezoeker lijken in zo’n grote stad. Een fascinerende grote stad die ik niet ken. En zo kwam ik op het idee. Ik verpopte me tot de toeristtoerist (zie Woordverdubbelaars) die ik normaal niet ben; voor €17,50 kocht ik een kaartje voor een Busrundfahrt.
Dat bleek een gouden ingeving. De vrouwelijke gids hield een geestige én informatieve conférence en die stad (opdrogend van het noodweer en de daarmee samenhangende overstroming) toonde zijn vitaliteit en branie. Fotograferen valt niet mee in een wiebelige dubbeldekker en met laagstaande zon, maar ik onthoud jullie een kleine impressie toch niet.
.
.
Eerste poging, maar het wende…
.
.
.
Toen ik om half vijf terug was, was de rij bij het Reisezentrum nog even lang; ook de trein van 16.45 uur was nu gemarkeerd met een bloedrood kruis en ik wist dat Nederland voor mij onbereikbaar zou blijven die dag. Frustrerend, maar ik kon voor logies terecht in Wedel en die rondrit was een behoorlijke opsteker. Ik ga (als Deutsche Bahn meewerkt) nog een keer terug.
*** Dit is het vervolg op Redder
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
Toevallig waren wij ook onlangs in Hamburg.
Wij maakten ook zo’n bustocht mee en hadden een geestige vrouw als gids. Misschien wel dezelfde?
Hamburg met zijn speicherstadt vond ik prachtig.
Maar ook in Lubeck is veel te zien.
En het Ruhrgebied met zijn vele musea waar topkunst te zien is.
Nu verder weg van de randstad, Deventer, maar dichter bij Duitsland.
@Els: dat van die gids zou best eens kunnen; ik kan me niet voorstellen dat ze daar allemaal zo welbespraakt en gevat zijn.