Is ‘ondeugendheid’ leeftijdsgebonden? Voorbehouden aan rakkers & bengels tot zes jaar oud en getrouwde vrouwen rond de dertig die uit verveling ondeugende lingerie aanschaffen of op een feestje een beetje flikflooien met een lodderige buurman?
Ik vroeg het me af toen ik gisteravond tegen zessen mijn fiets uit het rek haalde bij de Oude Bavo, aan de kant van Studio. Er stond een poortje open dat meestal gesloten is; mannen met karretjes waren in de weer om de boekenmarkt af te breken. Ik koekeloerde de kerk in, fiets aan de hand. Hé, aan de andere kant, bij de Spekstraat, stond ook een poort open. Ik had vrij baan, een soort Heilige Loper lag voor mij klaar.
Ik voelde een verlangen opkomen. Ik wees de huisdichteres op dit buitenkansje. We moesten naar de Schaghelstraat en konden zo 200 meter afsnijden. Maar dat was niet waar het om ging. Fietsen in de kerk… Van zijbeuk naar zijbeuk freewheelen… Ondeugend! In het ergste geval kon ik beknord worden door een koster of anders een héél licht taakstrafje oplopen wegens heiligschennis.
.
.
Het verlangen was echt, maar uiteindelijk verloor de ondeugd het van… ja, waarvan eigenlijk? Lafheid? Piëteit? Een rudimentaire vrees dat God alles ziet? Het gevoel dat ik te oud ben voor dit soort malle stunts (maar kennelijk niet te oud om ze te bedenken)? Nou ja, ik hoop maar dat ik jullie niet heb teleurgesteld met deze anti-climax en anders vind ik jullie klachten wel terug in het reactievakje hieronder.
P.S. En wat lees ik zojuist in The Sympathizer van Viet Thanh Nguyen? We would all be in Hell if convicted of our thoughts.
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
Had gewoon gekund Marius. Ik bedoel, bouwvakkers met rollend materieel en een gettoblasterje restaureren zo’n kerk toch ook van tijd tot tijd? Kijk, als je nou met een zware Harley door zo’n godsgebouw zou gaan scheuren alla(h), maar fietsend de kerk in en uit. En over iconoclasme gesproken: ik heb ooit eens van een raadslid vernomen (weliswaar in een lokale tapperij) dat Jan-met-de-hoge-schouders een ideale parkeergarage zou kunnen vormen.
Ave Marie! Waarom zou fietsen in de kerk strafbaar zijn of heiligschennend? Is er een schriftplaats, politieverordening of huishoudelijk reglement waar dat staat? Mijn vader is wel eens in een rolstoel de Bavo rondgereden, voortgeduwd door mij. Iedereen zag het, ook God. Er gebeurde niets. Fietsen worden zelfs gezegend in de kerk, bijvoorbeeld aan de vooravond van de Giro. De pelgrimstocht naar Santiago de Compostella mag ook per fiets, bijvoorbeeld te beginnen bij het Sint Jacobs Godshuis in de Hagestraat. Geen zorgen hoor, over je ondeugd. Maar wat zie ik verder op je foto? Twee hondjes in de kerk? Terwijl er in het laatste bijbelboek in het laatste hoofdstuk vers 15 geschreven staat: ‘Maar buiten zullen zijn de honden.’ Er staat trouwens ook geschreven Schagchelstraat, als je geen letters afsnijdt, maar dit terzijde.
We fietsen tegenwoordig overal door heen, had in Godsnaam toch die kans gepakt!!
Is dat nieuws voor je? We lopen hier natuurlijk al sterk uiteen qua toedeling van genade, maar aan mijn nobele gedachten zou ik zeker niet genoeg hebben. Gelukkig maar.
In Deventer liep het parcours van de Wielerronde van Vedett door de Bergkerk, over de graven.
https://www.destentor.nl/deventer/wel-ronde-van-vedett-maar-zonder-bergkerk~aad7c696/75616765/
@Allen: maar als het volgens de schriftgeleerden en verkeerskundigen gewoon kan, is er niks aan natuurlijk.
@Jan Kal: Ik aarzel met het repareren van Schaghel; er zit een ‘bug’ in de software, waardoor soms een nieuw blog wordt aangemaakt als ik iets verbeter en dan krijgen alle abonnees weer een mail. Maar je hebt gelijk.
De ‘hondjes’ zijn de wieltjes van een boekenkar.
@schulp: toedeling van genade, dat zouden meer goden moeten doen!
@Fredie: ik had twee biertjes gedronken, dat is voor mij kennelijk niet genoeg (onder invloed rijden in de kerk – dat was er dan nog bijgekomen)
Even terugrijden voor een rechtzetting?
Kan je je nog altijd naar waarheid excuseren dat je iets vergeten was.