Oftewel ditjes en datjes. Zo werd ik heel attent geattendeerd op een stukje in Trouw over ‘internetsensatie’ Co de Roodt. Verantwoordelijk voor de ontregeling van het openbare leven begin deze week.
.
.
Co de Roodt bestaat echt, staat er. Dit in tegenstelling tot mijn geesteskind Ko de Roo, door mij opgevoerd als aanstichter van al het sneeuwverwant onheil maandag. Nul reacties van de Verzamelde Raarlemmers, dus nah… Zeker een beetje flauw stukje, concludeerde ik (de lezer heeft altijd gelijk). Maar nu mijn Ko een zus blijkt te hebben, heb ik toch nog plezier van hem.
De humor ligt op straat, en schoonheid soms ook. In zo’n bussleuf tussen de perrons op station Haarlem zag ik een uitgewalst aluminium bakje voor afhaalvoer [even vergroten s.v.p.] Leve de pletterij!
,
.
Het was een soort chip geworden, dankzij de banden van de superbussen. Zou het trouwens kunnen dat de chauffeurs hun rijstijl hebben aangepast aan de gestegen status? Of hebben ze nieuwe instructies? In IJmuiden waren drie ernstige ongevallen in korte tijd. Onze bestuurder van lijn 81 claxonneerde er driftig op los in de stad en toen hij de Zeeweg had bereikt, leek hij een poging te doen de geluidsbarrière te breken.
In het Kraansvlak verrichtten de elementen wonderen. Het mos fluoresceerde en de duinmeertjes hadden nieuw blauwsel. We zagen een regenboog en ik verblijdde de huisdichteres door een halve haiku van haar te citeren toen ik deze restsneeuw zag:
.
.
Een klein stukje ijs
verscholen in het helmgras
liefs uit de ijstijd
Zagen we wisenten? Ja, in de verte, dankzij een tip van twee boswachters op een duintop. We maakten een praatje, loofden het gebied. Alleen die herrie van het circuit… Hadden wij nou domweg pech dat onze komst vaak samenviel met lawaaidagen? Lawaaidagen? Dit waren geen Lawaaidagen. Dit was alleen lawaai, zoals dagelijks te horen. (Voor mijn opvattingen over het circuit zie Tarzanbocht)
.
.
Toen barstte er een fikse regenbui los en gingen we verder richting Zandvoort. De wolken woelden herinneringen aan Orkney bij ons los (zie Regenschijn). Het strand was maar een meter of dertig breed en de branding zag er hongerig uit. Thalassa had verrukkelijke vissoep en… Voor een mini-vakantie van 3 uur hadden we ons niks beters kunnen wensen.
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
Toen wij nog in Overveen woonden hadden we bij een bepaalde windrichting al last van het circuit. Nu weer onderwerp van discussie, helaas.
Ik fietste met m’n vriend op de Zeeweg. Het zal rond 1960 geweest zijn. Plotesling werden we ingehaald door een meute, die duidelijk van het circuit afkomstig was. We riepen, een beetje baldadig: Wie heeft er gewonnen? Toen gonsde het alshetware: JODEROO, JODEROO, JODEROO……..
@Leo Koster: Jo de Roo, nooit gedacht die naam nog eens tegen te komen! Ineens fietst ook Bas Maliepaard langs.
@Els Witte: als openramendag en Lawaaidag samenvallen horen wij ze in Haarlem ook luid en duidelijk (daar is geen Formule 1 voor nodig).
En als je iemand op een “Jan Jansen” ziet voorbijflitsen, ben ik het zelf……