Donsjes

Een stuk uit één stuk zit er geloof ik niet in vandaag.

.

.

‘Moest jij niet bij Menno zijn?’ hoorde ik de ene nabestaande aan de andere vragen bij een uitvaart. Is er al een site www.prikdebegrafenis.nl?

Voor mij was het vandaag geen dilemma waar ik heen wilde. Wel ontmoette ik Menno Wigman (oud-leerling van mijn school) kort geleden nog bij een vergaderingetje over het gebruik van een van zijn dichtregels ter nagedachtenis aan een dierbare conrector. Aardige man. Zie hier voor het gedicht ‘Onbegonnen werk’ en een in memoriam.

Het leven is een kansspel – op  weg naar de uitvaart las ik in New Scientist over de ontwikkeling van de dobbelsteen. Tot 1450 zat bij de meeste dobbelstenen de 1 tegenover de 2, 3 tegenover 4; 5 en 6 zaten op de twee overige plekken. Nadien veranderde de configuratie: 1 en 6 werden overburen, 2 en 5 ook – het totaal is steeds 7 ogen. Rolden de dobbelstenen zo eerlijker? Een andere theorie is dat middeleeuwers makkelijker berustten in de nukken van het lod/Got het lot/God dan de moderne mens. Statistiek kon ze gestolen worden (nou ja, die bestond nog niet).

Geluk viel mij ook ten deel deze week; ik schaak weinig meer, alleen de zeven externe partijen met mijn team. Deze week moest ik weer eens opdraven en bakte er bitter weinig van. Een remise-aanbod sloeg ik strijdvaardig af, ik stak mijn hoofd in een zelf geknoopte strop en kon daarna weinig anders meer dan afwachten tot mijn tegenstander de lus aantrok. Alleen maakte die een blunder die hem na twee zetten tot opgave dwong. Ik had niets gepresteerd, maar mijn toevallige, onverdiende puntje was goed voor de matchoverwinning. Zoiets zou een mens geen voldoening mogen schenken. Zou mogen… zou mogen… alleen bleek iets in mij daar maling aan te hebben. Ook een dag later lichtten mijn oogjes nog op als ik terugdacht aan dat ‘gestolen’ punt. Tja, wat doe je ertegen?

Die hond op de foto dacht misschien zijn geluksdag te hebben en tussen de donsjes nog een kluif te vinden. Zwanenbout of ganzenvleugel.

.

.

Pech voor ‘m! Een Utrechtenaar / Utrechter had een schaakpartij verloren en de frustratie langs de Singel afgereageerd door zijn hoofdkussen te attaqueren met zijn tanden of een mes. Of hij wilde in het belang van de wetenschap weten hoeveel veertjes er in een kussen zitten. Best veel!

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.