Vliesweer, zoals Chinezen zeggen die de ‘l’ goed uit kunnen spreken. Gisteren wandelden we door de Kennemerduinen (veel nieuwe wintermeertjes daar!) en bij het aloude Vogelmeer viel het mij op dat er een kabbelgrens over het water lag.
.
.
Pas daarna drong het tot me door dat het water rond het eilandje bevroren was. Dichter bij huis had ik ‘s ochtends al een rondje Schotersingel gemaakt. Vogels lijkt het gevoelsmatig niet zoveel uit te maken of er een laagje ijs ligt. Het kan vriezen, het kan dooien – de vliesvogels beschouwen het leven staand en de wakvogels watertrappen.
.
.
Vanochtend waren er minder wakken. En weer was het mooi.
.
.
.
.
Een eenzame vlieskoet liet zich niets aan mij gelegen liggen
.
.
En ik kwam een wakmens tegen. Hij liep richting Verspronckbrug in een pak dat ik zonder de gebruikelijke attributen eerst niet thuis kon brengen. Formule 1? Het muntje viel pas toen ik verderop deze surfplank in het gras zag liggen, met bijbehorende peddel. Aan het gat in het vlies te zien had hij een manmoedige poging gedaan tot ijssurfen. Om te concluderen dat het zonder ijsbreker niet echt opschoot…
.
.
Pech voor hem, maar jee, wat was het prachtig dit weekend!
Paars PS In de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
.