Bij elke verkiezing missen de links georiënteerde huisdichteres en ik (zwevend) de juiste afslag naar het stembureau. Het is een traditie dat we samen onze burgerplicht vervullen en samen verdwalen.
We moeten altijd in de Tetterodestraat zijn, maar iets – Facebook, Poetin, aardstralen, Maurice de Hond – zorgt ervoor dat we de Wouwermanstraat nemen en bij de Verspronckweg de slappe democratische lach krijgen. Néééé, hè? Niet wéééér… Een logische verklaring is er niet – de route is eenvoudig, op andere dan verkiezingsdagen. Vandaag ging het nog misser dan anders. Na onze onbedoelde omzwerving overhandigde ik mijn stempas. “Meneer heeft alleen een gele stempas,”stelde de eerste van de drie functionarissen vast, op neutrale toon.
Juist ja. Meneer had moe en onverschillig die envelop opengeratst en ‘de’ stempas eruit gegrist. Die van het referendum. “Mensen als ik verdienen geen stemrecht,” verzuchtte ik. De huisdichteres was solidair, we gingen terug naar huis. De andere stempas had ik gelukkig niet verscheurd. We liepen zonder mankeren terug. Ik stemde en hé, daar maakte buurman J. zijn opwachting bij de rij. “Wij waren er net ook al,” zuurlachte ik. “Ik had maar één pas bij me.”
Zijn gezicht betrok. En de rest kunnen jullie raden. Is er een instantie die bijhoudt hoeveel anderen dit vandaag is overkomen?
P.S. Bij mijn tuinvogeltelling vanochtend ging de belangstelling uit naar de heggemus(sen). Maar toen ik de gordijnen opentrok zag ik vooral sijsjes. Van die sijsjes waar ik gisteren naar linkte. Pas vandaag viel me de datum van dat stukje uit 2016 op: 23 maart. Vandaag is het de 21ste. Ze hebben een goede kalender voor de aanbiedingen in de tuin. Overigens sluit ik niet uit dat er ook een heggemus in die boom zat.
.
.
Paars PS: In de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
Op stembureau Frans Hals museum overkwam het tot 16.00 uur precies een mevrouw van gevorderde leeftijd. Dat was na ongeveer 180 stemmers. Als man behoor je derhslve in de categorie zeer zeldzame klunzen met minder dan een half procent van de Haarlemse bevolking als compaan.
@Henk Sloos: Daarom was ik nou zo blij met mijn buurman (ook nog binnen hetzelfde kwartier!). Overigens werd mij verzekerd dat ik niet de eerste was. Misschien krijg jij (met jouw staat van dienst) bij F.H. alleen de pienterste, wakkerste stemgerechtigden?
Om 20.59 uur bleek ik twee stempassen te hebben meegenomen, in plaats van de drie die Amsterdammers ontvingen. De missende bleek gelukkig die van het referendum te zijn, en ik had juist vandaag besloten alleen daarvan geen gebruik te maken. Het is toch maar raadgevend en daar trekken ze zich niets van aan, zo is gebleken. Bovendien was ik voor, maar ook wel tegen. De derde pas had ik wel uit de envelop gehaald en op het stapeltje belangrijke papieren gelegd, maar zag ik op het beslissende moment aan voor een oproep om te gaan stemmen, en dat ging ik doen. Met twee stempassen en een paspoort dacht ik wel genoeg bij me te hebben. In Stembureau ‘t Schip moest het biljet voor het referendum, waarvoor je een gele pas had gekregen, in een groen gemarkeerde bus worden gedaan en die voor de deelraad in de gele. Dit leidde nog eens tot vermijdbare verwarring.
@Marius: Ingevolge nawerkende vakantieperikelen opteerde ik voor het eerst om slechts een ‘halve’dienst te draaien op het stembureau. Dat halve moet je overigens een een flinke snuf zout nemen. je wordt om 7.00 uur verwacht om ‘s middags om 16.00 uur te worden afgelost. In het normale werkgevers-werknemers verkeer is een negenurige werkdag alles behalve part-time. De beloning is navenant, simpelweg de helft. Dat alles had moeten worden verzacht door een door mij gefantaseerde locatie, in de hal zittend onder een echte Frans Hals zouden wij het dienstplichtig stemvee ontvangen.
Niets van dat al! Er blijkt een achterafzaaltje in het mij onbekende Nieuwe Heiligland te zijn gereserveerd. Zo goed verborgen dat alleen de grootste doorzetter ons kon vinden. Op het stadhuis ontving men de gedesoriënteerd, deels uitgeputte stemplichtige met de nodige consideratie. De enkeling die tot ons stembureau wist door te dringen getuigde niet alleen van een meer dan gemiddelde kennis van de binnenstad maar ook over een uitstekend georganiseerd persoonlijk leven, een enkele uitzondering daargelaten.