“Jeremy Loops”, zei het meisje van de koffie op mijn vraag. “Uit Kaapstad, echt iets voor vandaag, lekker surfisch en tropie” (ze praat erg rad, waarschijnlijk was het surfy en tropisch).
“Jeremy Loops“, zei ze even later, toen een andere klant het ook vroeg. “Uit Kaapstad.” Het gesprek – zo gaat dat met gesprekken – kwam op Chef’ Special (stadgenoten, stadgenoten!). Ooit werd al hun apparatuur gestolen in Frankrijk, wist de ander klant. Er was een benefietconcert georganiseerd in het Patronaat. “Ja, ik herinner me dat ze toen zelfs wilden stoppen…” “Nee, dat was een 1 aprilgrap. Maar…”
Het gesprek huppelde zo nog even door, maar mij intrigeerde die 1 aprilgrap, nieuws dat met een paar jaar vertraging alsnog ontzenuwd werd (zonder dat iemand er vrolijk van werd, behalve ik). “Zouden er heel veel 1 aprilgrappen zijn waar jij nog steeds in gelooft?” vroeg ik een beetje plagerig toen mijn tweede koffie werd gebracht. Het was wel de dag om zoiets te vragen. Buiten leek heel heliofiel Nederland op de been, alsof was aangekondigd dat de zon deze zomer maar 3 uur zou schijnen en wel donderdag 19 april tussen 10 en 13 uur.
Die Special-grap sloot prachtig aan bij het krankzinnige (en krankzinnig goede) boek dat ik op schoot had, Meteoor van Karel Capek (1890-1938). Over de passagier van een neergestort vliegtuigje, die in coma ligt, geheel in verband gewikkeld. Niemand weet iets van hem, maar een chirurg, een internist, de barmhartige verpleegster, een romanschrijver en een helderziende speculeren rusteloos over zijn levensverhaal en construeren voor ‘patient X’ een geschiedenis en een persoonlijkheid. Wat een boek!
In NRC trok hoogleraar Marc van Oostendorp gisteren van leer tegen het nieuwe programma voor tweedegraads leraren Nederlands, die straks kunnen afstuderen zonder kennis te nemen van Vondel en hoe heette die andere bekende schrijver van voor 1900 ook weer? Een bitter stemmend stuk, dat het verdient gelezen te worden. En als je het (jezelf aan-) doet, dan maar vandaag, nu het zo lekker tropy en surfy is.
‘.
De zonnebril kan weer uit de kast
Paars PS: In de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
Capec heeft nog een soort v-tje op de C dat niet op mijn toetsenbord zit, op de jouwe waarschijnlijk ook niet. Ik heb van hem ‘Oorlog met de salamanders’ en ‘Krakatiet’ gelezen. Beide boeken zijn bizar maar erg interessant.
Deze door Marc van Oostendorp betreurde maatregel is niet in lijn met het door het kabinet gepropageerde neo-nationalisme. De driekleur, de VOC-mentaliteit en… Het Wilhelmus.
Dat is namelijk het vreemdste volkslied ter wereld en als docenten geen kennis meer hebben van de historisch letterkundige context, zullen gaandeweg nog minder mensen chocola kunnen maken van de tekst. Dan wordt het op termijn voor bijna iedereen zoiets als O se wie se wo se wie se walla kristalla.
@Gerko: over de salamanders schreef ik al eerder: http://www.dagklad.nl/2011/04/25/oorlog-met-de-salamanders/. Krakatiet ken ik niet. Overigens zakt Meteoor tegen het einde enigszins in.
@Harrie: Of dan maar direct O se wie se wo se wie se walla kristalla als volkslied? En over 20 jaar klagen dat onze voetballers de tekst niet uit hun hoofd kennen?