Eieren lopen

Festivals of rust, vogels of massa’s, mijn Straatjournaal-column van mei ‘18.

MUD MATTERS, verlas ik me toen ik begin april het persbericht zag. Modder maakt het verschil, of Modder, zo belangrijk! Ik was het er direct mee eens. Alleen stond er Mud Masters: Modderkampioenen of Slijkhelden (het Nederlands laat ons hier toch enigszins in de steek). Als alles goed/fout ging, zouden die op 21 en 22 april deelnemen aan een evenement bij Vijfhuizen. Wel of niet, want de Vogelwerkgroep Zuid-Kennemerland had een kort geding aangespannen, dat binnenkort diende.

De vogelvrienden vreesden dat pakweg 16.000 door sloten en weilanden baggerende atleten het broedseizoen danig zouden kunnen verstoren. Geen denkbeeldige gedachte. Het was niet de Jo-met-de-banjo-wandelclub van Jasperina de Jong die door de polder zou flierefluiten. Kaatje met haar mondharmonicaatje? Deelnemers aan Mud Masters worden voortgestuwd door elektronisch gestamp en gedreun, turbodecibellen waarin de zoete lokroep van de leeuwerik evenveel kans heeft als een kindersleetje in een Alpenlawine. En dan was er nog de opbouw van de hindernissen. De Mud Masters hebben drie fulltime parcoursingenieurs in dienst en de opbouwploeg telt veertig leden, zodat de Monkey Bars, de Execution en de Horizon Climber vakkundig worden gemonteerd. Nieuw was de Wave Maker: Laat zien dat je een sterke teamplayer bent wanneer je je over levensgrote draaiende deegrollers in het water manoeuvreert.

De moddermensen betalen €65 per inschrijving en dan mag je een uiterst professionele organisatie verwachten, met de hoge standaard waaraan wij gewend zijn geraakt bij de party scene, pretparken, allerhande festivals en massale sportevenementen. Het is verbluffend hoeveel gedrevenheid en perfectionisme dit kleine land kan opbrengen, zolang het om vermaak en ontspanning gaat en niet om een VN-missie of om vrijwel alle belangrijke inspectiediensten. Saillant was dan ook dat de vogelbeschermers hun zaak hadden aangespannen tegen de in hun ogen falende provinciale toezichthouder RUD, die genoegen had genomen met een flodderig ecologisch rapport, dat luchthartig heenstapte over de aanwezigheid van 25.000 deelnemers en supporters in het gebied.

Wat zou mijn uitspraak zijn, als ik rechter was? Uitstel van de Mud Masters eisen tot het broedseizoen voorbij is, of door laten gaan? Voor het goede begrip, ik kan zelf geen boomklever van een bumperklever onderscheiden. Ik lig in mijn vrije tijd niet met een verrekijker in het struweel in de hoop een druilgorsje of de o zo zeldzame struisvink te betrappen. Maar ik heb wel oog voor de natuur. Zo geniet ik dit voorjaar buitengewoon van een zwerm sijsjes en groenlingen die kwartier maakt in de tuin van de buurvrouw. Die heeft ze gelokt met zonnebloempitten. Het is een vrolijk en muzikaal gezelschap.

En vorige week, in Duin en Kruidberg, was ik met mijn vrouw getuige van een bijna magisch moment. In een meertje deden twee baltsende futen hun verplichte figuren. Een kruising tussen ballet en breakdance te water. We zagen het geflikflooi vertederd aan. Plotseling zwommen ze gedecideerd bij elkaar weg, doken synchroon onder en kwamen weer boven met iets in hun snavel. Zonder aarzeling zwommen ze recht op elkaar af en toen de frontale botsing onvermijdelijk leek, rezen ze verticaal op uit het water en leken elkaar rechtstandig iets te voeren. Was het de paring? Hoe dan ook, over een paar weken tuft daar een fuut rond met een kuikentje op de rug, daar twijfel ik geen moment aan. Dus…

Op 12 april oordeelde de rechter echter dat onvoldoende was aangetoond dat de Natuurbeschermingswet zou worden overtreden (vraagje: hoe toon je aan waardoor een lijster van de leg raakt?). Dus als u dit leest, zijn de deelnemers alweer schoongespoeld en opgedroogd. Ik hoop dat ze genoten hebben tussen de draaiende deegrollers, zo ben ik dan ook wel weer.

.

.

Paars PS: In de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.