3800 iepen telt Haarlem volgens Spaarnelanden, of moet ik schrijven ‘telde’? Er is iepziekte geconstateerd en alle bomen die het onder de leden hebben, gaan voor de bijl. Of wat ze tegenwoordig gebruiken. Aan deze oude stomp aan de Schotersingel, een van de eerste slachtoffers, valt dat niet af te zien.
.
.
Vakmanschap is meesterschap? Maar de rooiers krijgen nog gelegenheid genoeg om te oefenen. Iepziekte is even besmettelijk als de builenpest in zijn goede tijd. Boosdoener is een schimmel die wordt verspreid door de iepspintkever. Als die kever wordt aangetroffen, neemt men geen enkel risico en moet de boom subiet om. Ook als wortels van naburige bomen elkaar raken, is er trouwens besmettingsgevaar.
.
.
Het is een akelig gezicht, die gevelde bomen op voor mij de mooiste plek van Haarlem. De droogte zou een factor kunnen zijn, volgens hen die het weten kunnen. En vorig jaar was een ‘mastjaar’. Een mastjaar? Dan produceren bomen meer zaad dan gemiddeld, en (meneer pastoor wist het vroeger al) dat tast weerstand en vitaliteit aan. Introibit de iepspintkever.
Grappig, op het volkstuincomplex waarover ik nou al drie blogjes dooremmer, hoorde ik vrijdag de term ‘beurtjaar’. Hun pruimenboom heeft een soort cyclus. Meestal draagt hij vrachten pruimen, maar af en toe slaat hij een jaar over. Een sabbatical year, om even bij te tanken. Dat heet in tuinderskringen een beurtjaar.
Overigens worden de omgehakte iepen vervangen door nieuwe, van een resistente soort, waar die kever op kan zitten tot ie een ons weegt. Zie verder hier.
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.