Rodepennenset kopen, agenda, een betere bureaustoel, naar de kapper, onderhoudsbeurt voor de fiets… Ziehier mijn afvinklijstje om me geestelijk en praktisch voor te bereiden op een nieuw school-/werkjaar, wie weet mijn laatste.
In datzelfde kader bracht ik ook een kostuum en een colbertje naar stomerij Sassen aan de Zijlweg, een zaak die er al zit zo lang ik me kan heugen (sinds 1964 om precies te zijn – er zitten in dat stukje Zijlweg meer ouwe taaien: ook een juwelier en Kaptino kantoormeubilair). Ik sta daar niet wekelijks aan de balie en zo kon het gebeuren dat ik me bij het afhalen vergaapte aan de lange rail die mijn goede goed mijn kant op transporteerde, via talrijke vernuftige bochten en zwenkingen, die ergens bij de Kinderhuissingel leken te beginnen.
.
.
De foto doet er op geen enkele manier recht aan. We hebben het over zo’n 1700 knaapjes, liet ik me vertellen en die komen na een druk op de knop zacht ruisend en zwierend langs, zonder haast, onbevlekt en geurloos, van Haarlemmers rein en onrein, tot uiteindelijk jouw eigen kledingstuk met je herenigd wordt en aan een soort hengel neerdaalt. Ik zou er uren naar kunnen kijken. En ik moet nog terug, want – zo zie ik op de website – ze hebben ook een automatisch systeem waarbij je de spullen ook na sluitingstijd kunt inleveren en afhalen.
Ieder zijn rol: de een maakt schoon, de ander vies. Vorige week, bij een wandeling door de Hekslootpolder, moesten wij uitwijken voor een tractor die een slang achter zich ontrolde. En ontrolde en ontrolde…
.
.
Ik houd het op zo’n 300 meter. De tractor verdween uit het zicht. De slang lag aanvankelijk plat en levenloos op het wegdek, tot ze bij een tankwagen en weer een andere tractor een kraan opendraaiden. Toen zwol hij op en nam zijn volledige omvang aan.
.
.
De man in de tankwagen keek tamelijk grimmig – de uitdrukking ‘gieren van het lachen’ was niet aan hem ontleend – dus ik heb me niet laten bijpraten. En het klassieke slapstickgrapje dat onvermijdelijk bij ons opkwam zou zijn stemming zeker niet hebben verhoogd. Dat een van ons op die lange slang ging staan zodat de derrie niet meer uit de tuit spoot, waarna zijn giercollega er verbaasd in tuurde, en precies op dat ogenblik… En los daarvan, mensen die hun werk doen – goéd doen – verdienen bewondering en steun, zo houd ik mezelf deze dagen voor.
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.
Schoon en vuil tegelijk in een blog?
Schone groet,
Een mooi nieuw schooljaar gewenst, Marius!
Leuk, over Sassen. Was eerst groenteboer sinds plm. 1955. Aan de overkant van de Pieter Kiesstraat, waar nu nog een groentezaak zit. In het oude pand ertegenover zat toen een winkel waar je accu’s voor de auto kon kopen en/of opladen. Dhr. Sassen was een goede zakenman en zag brood in het stomerijvak. Hij had ook een groentezaak in de Gierstraat, waar de heer Daalhuizen zetbaas was en waar – als ik me niet vergis – nu de werkplaats van BikePlanet is gevestigd.
@Brigit: Dank! Ik heb er wel zin in ook.
@Leo: Een accu-winkel, wat nostalgisch! Dank voor de aanvullingen.