Ga naar de inhoud

Kogelregen

Straatjournaal november

800 kogels per minuut…? Wat moet je je daarbij voorstellen? Ik drukte de stopwatch in en hield mijn middelvinger een minuut lang op de X van het toetsenbord. Het lege Word-document werd razendsnel volgeborduurd met kruisjes, als een oorlogskerkhof. Na een minuut had ik een vol A4-tje, twee x-jes voor elke door het machinepistool afgeschoten kogel.

Iemand bij Hechler&Koch moet ooit bedacht hebben dat 790 of 799 kogels niet genoeg was. Want stel dat je in 55 seconden koelbloedig 790 vijanden hebt neergemaaid. Het schootsveld is leeg, rust en vrede zijn wedergekeerd op wat doodsgereutel en gekreun na. Tijd voor een Bavaria of wat een trigger happy mens nuttigt na een bloedbad en dan… dat zal je altijd zien, komen er 200 meter verderop nóg tien van die sukkels aankakken. Dan ben je toch blij dat jij een Heckler&Koch MP5 hebt om binnen de minuut ook die telaatkomers te neutraliseren?

Ik ben geen erelid van de National Rifle Association, dat moge duidelijk zijn. Sinds mijn klapperpistoolperiode op de bewaarschool heb ik de ontwikkelingen in de vuurwapenindustrie aan me voorbij laten gaan. Dat wil zeggen, tot rond het Haarlemse stadhuis plotseling die grimmige, robuuste, gehelmde, in zwart gehulde bewakers stonden geposteerd om burgemeester Wienen te vrijwaren van onheil. Tot dan toe had je me kunnen wijsmaken dat Heckler&Koch een gerenommeerd champagnemerk was of een aan lager wal geraakt cabaretduo uit Mecklenburg-Vorpommern.

Inmiddels heb ik ook de Kalasjnikov gegoogled (AK-47 voor zijn vrienden). Ontworpen in 1949, van Russische makelij en in het westen een cultwapen. Mozambique heeft er een in zijn nationale vlag sinds de geslaagde onafhankelijkheidsstrijd. Er zouden er wereldwijd zo’n 100 miljoen van bestaan. Nog een aardig weetje: de mensheid heeft een miljard geweren, automatische geweren en pistolen tot zijn beschikking. Jaarlijks worden er 8 miljoen vuurwapens bijgemaakt, plus 12 miljard kogels. 12.000.000.000, oftewel twee kogels per aardbewoner.

In wat voor schijnwereld leef ik? Het enige wapen dat ik zelf ooit zag, was toen ik, liftend in Alabama, aan de chauffeur vroeg of hij niet bang was vreemden mee te nemen. “Hell no… I’ve always got this.” Met een grijns trok hij iets van een fors kaliber uit het handschoenenvak en richtte de loop plagerig op mijn slaap. Maar in de veertig jaar daarop ben ik dus nooit meer geconfronteerd met die miljard wapens.

.

bewakingwienen

.

Die opgetuigde beveiligers bij het Haarlemse stadhuis ben ik niet gaan bezichtigen. Wel schreef ik er voor mijn weblog een stukje over en betrapte mijzelf erop dat ik dreigde te vervallen in flauwiteiten (over de mogelijke aanslagplegers werd niets onthuld, dus zouden het die volkstuinders zijn die een conflict met de gemeente uitvechten? Gewapend met rieken en dorsvlegels?). Tevens vluchtte ik in een naïef soort relativering. Ja, maar er zijn ook veel goede mensen, zoals die twee Haarlemse studentes die het niet konden aanzien dat zoveel verlepte potplanten bij het vuil worden gezet; die zijn nu een ‘plantenasiel’ begonnen, waar weesplanten worden vertroeteld en verpleegd. Zulke schattebouten!

Het laat onverlet dat hier – in wat ik altijd graag wil zien als een tuttig provinciestadje – het burgemeesterschap allang geen erebaan meer is. Dat misdadigers en ander gespuis onwelgevallige maatregelen en ingrijpen van de overheid durven beantwoorden met chantage en wraak. Van Bernt Schneiders herinneren we ons de beelden dat hij ‘s nachts in kamerjas bij zijn uitgebrande auto stond. Zijn opvolger Jos Wienen zal – ook, of juist, als de Heckler&Kochs weg zijn – beducht moeten blijven voor belagers en aanslagen, zelfs als hij voor zijn plezier door de stad kuiert of thuis bij het haarvuur zit. Zo ver is het dus gekomen. Dat is een wrange constatering.

P.S. Zie ook Geen game en  Steunbetuiging

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.

6 gedachten over “Kogelregen”

  1. Als je jezelf probeert voor te stellen wat 800 schoten per minuut betekenen, of, beter gezegd: kunnen aanrichten, dan ben ik niks te beroerd om de overtreffende trap daarvan te noemen. Het Duitse MG42 machinegeweer kon, al tijdens de tweede wereldoorlog, 1200 schoten per minuut afvuren. De Amerikaanse soldaten noemden het ding ‘Hitler’s cirkelzaag’. Een duidelijke illustratie van de werking die het kon hebben.
    Ik ben al van kindsbeen af behept met een fascinatie (0m niet te zeggen: een obsessie) met die tweede wereldoorlog. Het goeie daarvan is, dat, hoe langer je met die oorlog bezig bent, hoe sterker het besef van verschrikking doordringt. Ik zeg dat even ter compensatie van de indruk die het etaleren van de hierboven gedeelde, vrij nutteloze, kennis zou kunnen wekken.

    Het beangstigende van het huidige tijdsgewricht is dat allerlei aspecten van ‘de oorlog’ de laatste tijd weer in de actualiteit komen. De virulente jodenhaat, waarover de Volkskrant gisteren berichtte, is er één. Elders in die krant gaat het over een documentaire waarin Steve Bannon wordt geïnterviewd. Die is van mening dat er behoefte is aan ” moordenaars”. Want zonder moordenaars kan de heersende klasse niet omver worden geworpen.
    Ik refereerde er al eerder aan, maar hoever staan criminelen, die hun macht ook uit de loop van een geweer willen laten komen en een burgemeester bedreigen, af van een figuur als Bannon, die de wereld wil veranderen op min of meer dezelfde manier. Volgens de maker van de documentaire wil hij de wereld vernietigen, trouwens. Alles moet kapot.
    Het klinkt als een soort ultieme decadentie.

  2. Er wordt zoveel geschoten op de wereld, omdat mensen zonder geld en macht er doorgaans niet tegen kunnen dat er nog kleine gemeenschappen zijn in Nederland die tijdloos kunnen schrijven. Uit woede gaan ze dan maar het criminele circuit in en gaan dan pleiten dat opnieuw oorlog voeren beter is dan de geitenwollensokkennicht die op een zweverige manier zijn liefde probeert te slijten aan alles dat borstjes heeft. Het geheimpje blijft dat beiden strategieën agressie opwekken bij tijdloze schrijvers… opnieuw oorlog en alles stuk maken overleef je niet, maar teveel zweverige liefde daar kun je ook van sterven….

  3. Voor wie meer wil weten van de oorzaken van deze problemen, is het boek “De achterkant van Nederland”, van Pieter Tops en Jan Tromp, een aanrader. Het is helaas een structurele ontwikkeling en er staat ons nog veel meer te wachten. “We regelen het zelf wel”, van Bram Endedijk, ook de moeite waard. Ik ben dat gaan lezen omdat ik aanvankelijk gewoon niet kon geloven dat zich een waar gangsterdom in Nederland heeft.

  4. Wat mij over beveiliging is bijgebleven dat tijdens de Anjerrevolutie in Portugal Cunhal van de communistische partij en kolonel Carvalho nogal werk maakten van hun beveiliging, terwijl Mario Soares zonder wenste rond te kuieren. Kennelijk zijn de verhoudingen in Kennemerland-ik zeg dit zonder ironie- grimmiger dan destijds in Lissabon. Food for thought

  5. @Arend. Ik weet niet of dit nu wel zo’n goede vergelijking is, Olaf Palme liep ook zonder beveiliging rond.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *