Ga naar de inhoud

Tijdsbeeld

Er sijpelt natuurlijk heel wat Zeitgeist door in deze stukjes. Neem nou dat vuurwerk, dat er volgens velen plotsklaps niet meer mag zijn. Ik herinner me de tijd dat een beetje hulpverlener voetzoekers, granaten en allerhande homemade explosieven unverfroren terugkopte of terugschopte richting afzender. Onderwijl ging het bluswerk van de vuurtornado’s onverminderd door en kregen slachtoffers hun glazen ogen gewoon aan de lopende band ingezet. En geen hond die er naar kraaide!

Weer een mooie, oude volkstraditie die om zeep geholpen dreigt te worden.

Hier in de straat (de rest van het jaar niet de meest spetterende en fonkelende) lanceerden de bewoners met Oudjaar hun peperdure pijlen en raketten alsof ze vreesden dat het de/hun laatste keer was. En het was echt, echt mooi! Wij genoten gratis van de show, warm en veilig achter vensterglas. “Eigenlijk moeten we uit dankbaarheid een tientje uit het raam gooien,” suggereerde de huisdichteres, maar deze spontane vorm van subsidie zou waarschijnlijk niet begrepen zijn (of vlam hebben gevat in de vonkenregen).

Goed, hier komen de foto’s. Voor de kleinkinderen, zeg maar. Met mooi stil spel van de bomen.

.

knal1

.

knal2

.

knal4

.

knal5

.

knal8

P.S. Iamzero (ooit winnaar van de Blogparel) heeft de productie hervat en dat is goed nieuws voor alle liefhebbers van knisperig proza en tegendraadse meningen.

Paars PS: In de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.

3 reacties op “Tijdsbeeld”

  1. Zeker, mooie foto’s.

    Maar, hoewel er wel de nodige ‘tongue in cheek’ in je verhaal over de vuurwerktraditie zal hebben gezeten, hoe oud is die traditie eigenlijk?

    Wat wel een oude traditie is, is het carbidbus-schieten. Mijn vader, een tuinderszoon, deed het al.
    Wij mochten, op oudejaarsmiddag, in Ootmarssum of all places, getuige zijn van enig carbidbus-schieten. Nog steeds gebruikt men daarvoor melkbussen, maar de deksels daarvan zijn inmiddels vervangen door voetballen. Je krijgt een dreun waar geen stuk illegaal vuurwerk tegenop kan en een voetbal die vijftig meter de lucht in gaat.
    Maar ik vrees met grote vreze als deze traditie school gaat maken in de stad en ter hand wordt genomen door willekeurige pubers of mensen met puberbreinen.

  2. Marius (RaDa-reda)

    @Hans Valk: Als er een referendum over vuurwerk kwam, zou ik waarschijnlijk ‘tegen’ stemmen. Dat neemt niet weg dat ik er ditmaal van heb genoten.
    En over die uit de hand gelopen wedijver tussen de brandstapelbouwers daar in Scheveningen zou ik graag een roman van Thomas Roosenboom lezen. Mooi gegeven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *