Inktvissen

Zoals anderen in de De Heer zijn, of into origami, zo ben ik in de octopus. Deze week althans. Het komt door een boek (en niet door een tapas-restaurant): Other Minds van Peter Godfrey-Smith.

.

.

Er staan sterke staaltjes in van hun intelligentie en sluwheid; het zijn ware ontsnappingskunstenaars (hier hebben ongewervelden een pre). In het laboratorium gedragen ze zich vaak nukkig en balorig. Ze pesten bepaalde verzorgers en saboteren schakelaars of verstoppen afvoerbuizen. En soms talen ze niet naar de obligate vishapjes die daar als beloning gelden voor suffe, aangeleerde kunstjes.

De tentakels hebben hun eigen ‘hersenen’ met eigen kronkels en kuren. Fascinerend zijn de gedaantewisselingen die inktvissen op hun repertoire hebben staan. Alsof onze kleren bij een wandeling door de stad niet alleen voortdurend van kleur zouden wisselen, maar bovendien van materiaal en snit. Handig voor camouflagedoeleinden, maar in het hoofdstuk dat ik nu lees, behandelt Godfrey-Smith de ogenschijnlijk nutteloze, overbodige kleurveranderingen die ze daarnaast vertonen – ook in rust, als er geen gevaar dreigt. Hij speculeert erover of die een soort ‘monologue intérieur’ zijn – breinbabbel.

Als tussendoortje keek ik eergisteren naar een soms adembenemende documentaire op Youtube, waar ze met ‘aliens’ worden vergeleken; ik maakte er op school een ‘excuusluistertoetsje’ bij (voor leerlingen die altijd overal minstens 10 vragen bij willen) en bekeek ‘m  vandaag met een derde, vierde en vijfde klas. Die vragen had ik wel weg kunnen laten, ze zouden anders ook niet hebben afgehaakt.

P.S. Klik voor Recensie van Other Minds in NYT

Paars P.S. dat vandaag eigenlijk om de drie tellen van kleur zou moeten wisselen: in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.