Koude rillingen

‘Snel een arrenslee aanhouden en terug naar huis.’ Zo eindigde ik mijn RaDa-stukje Kippenvel, over Koninginnedag 2006 (met plassen bevroren oranjekots en andere ontberingen). Zo bar was het gisteren niet, maar al veertig meter van de voordeur wilde ik de nationale driekleur van de vlaggemast van de buren rukken en die als extra isolatiemateriaal onder mijn regenjas proppen.

Genoeglijk grasduinen bij de vrijmarkt was er dus niet bij, laat staan met een lauw biertje in de hand toekijken bij een volle plaszuil (zie Gender studies). Aan de motivatie lag het niet. Dapper begonnen we aan ons rondje langs de gehoopte hotspots in de stad, maar de kou kroop in de botten en liet zich niet verdrijven. Tegen half twee hielden we het voor gezien.

Wie hadden het wel warm? Bij  de Nieuwe Kerk grilden twee profs hun (uitstekende!) Angus-burgers, wat gepaard ging met een forse rookontwikkeling. Mag ik even naast mijn burger op het rooster liggen, had ik bijna gevraagd.

.

.

De dichte walm onttrok soms het muziekpodium aan het zicht, waar een mij onbekend bandje er lekker funky in knalde, niet gehinderd door wat dan ook – waarbij de zangeres ook nog eens in haar zesde of zevende (ruwe RaDa-schatting) maand was. Ze had haar positiejurk wat ingenomen en swingde en heupwiegde alsof het zo moest van de zwangerschapsconsulent. Maar ze waren echt goed en verdienden veel meer dan de veertig rillende toeschouwers die ze nu hadden.

.

.

Ten slotte de origineelste fund raiser van de dag, sparend voor een echt drumstel. Maar wat hij op deze Karwei-emmers liet horen was niet mis. Kunnen ze hem niet sponsoren?

.

. 

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.