Ga naar de inhoud

Hemelsbreed

In een boek over de monding van de Theems* kwam ik een onderzoek tegen dat mij deed besluiten een bejaarde kaart van Haarlem te slachtofferen. Het ging over psychologische afstanden.

Londenaren werd gevraagd om afstanden binnen de stad te schatten – hemelsbreed/zoals het vogeltje vliegt. Het bleek dat de lengte van een lijn tussen twee punten die gescheiden werden door de rivier stelselmatig werd overschat (al nam dit effect af naarmate de deelnemers langer in Londen woonden). Als bavocentrist vroeg ik me direct af hoe dat met het Spaarne zat. Hoe ver ‘voelt’ de Koepel? Of wijlen het Haarlem-stadion?

.

haarlempsychologo

.

De zes roze spaken vanuit het NS-station meten op de kaart 20 cm.  Dat is ongeveer 2 km lang. Ze eindigen bij de Paviljoenslaan, het Ramplaankwartier, in Bloemendaal bij de Hartenlustmavo, in de Indische buurt, ergens bij de Veerplas, en bij het Reinaldahuis. Moeilijk, moeilijk… Is er sprake van een Spaarne-effect?
 
Ik zou de wandeling naar de Veerplas overschatten (maar dat komt eerder door die vervelende Oudeweg dan door het Spaarne). Het Ramplaankwartier lijkt ook ver weg; spelen daar andere psychologische barrières een rol, zoals de spoorlijn en de Randweg? Naar Bloemendaal zou ik moeiteloos lopen, dat doe ik zo vaak. De Indische buurt (waar ik zelden kom) voelt verder. Als ik het Reinaldahuis zie voel ik me al bijna toerist in eigen stad. Hier vermoed ik dat het Spaarne wel degelijk een rol speelt.

*De sokken op de kaart zijn gebreid door mijn schoonmoeder en het boek over het estuarium van de Theems is Walking to the Sea van Caroline Crampton.

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen. EN ik zit (in ieder geval de komende maanden) op Facebook.

2 reacties op “Hemelsbreed”

  1. Komt helemaal overeen met mijn ervaring. Spaarne, randweg, spoorbanen, allemaal barrières die de psychologische afstand vergroten. Ik zou daar ook De Hout aan willen toevoegen. Wonderlijk misschien, want het is een erkend wandelaarsvriendelijk domein en bevat – al naargelang de bestemming – diagonale doorsteken, die de afstand juist verkleinen. Denk dat beperkingen qua toegankelijkheid daarbij een rol spelen. De verdwaalkans is vrij groot. Als ik daar een beetje op de bonnefooi loop, mag ik wel eens op de Spanjaardslaan uitkomen in plaats van op de vermoede Fonteinlaan. En verder loop ik er ‘s avonds om 11 uur niet graag in m’n eentje.

  2. Marius (RaDa-reda)

    Ha Harrie, blij dat je daar bent! Dit is nou zo’n stukje waar ik zelf meer dan gemiddeld plezier aan beleefd heb (en makkelijk drie keer zo lang had gekund) maar dat kennelijk weinigen aanspreekt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *