Op de Eerste Hulp kennen ze die glasplaten van het Stationsplein, boven de fietsenstalling. Bij regen, om maar te zwijgen van sneeuw, krijgt geen zoolprofiel er vat op. En ze zijn minder flexibel dan menige heupbot.
.
.
Het glas is in de loop der jaren op allerlei manieren beschadigd en aangetast. Als babyboemelaar nam ik gisteren even de tijd om het aan een nadere inspectie te onderwerpen. Kijk even mee naar mijn selectie.
.
.
.
.
.
.
.
Misschien tijd om al die platen weg te slopen, in te lijsten en in een galerie te hangen?
P.S. Ik vermoed dat ik al eerder zo’n serie heb gemaakt, maar deze foto’s zijn van gisteren
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen. EN ik zit (in ieder geval de komende maanden) op Facebook
Levert wel prachtige foto’s op!
Letterlijk en figuurlijk (dof) SCHITTEREND, Marius !
Weet je dat je dergelijke foto’s bij de Hema op ( plexi ) glas kunt laten afdrukken ? Ik zou dit heel graag voor het nageslacht bewaren, mocht de Gemeente H. inderdaad overgaan tot SENIORENglij – preventie. Ik zou proeven van jouw kunst graag voor mijn ramen hangen bovendien.
Je eerste klant heb je binnen !
Ja mooi ouwe boemelaar maar eigenlijk te veel eer voor de miskleuner die dit ooit heeft bedacht evenals de rest van het stationsplein. Het prachtige gebouw verdient een mooier plein. Een goed begin is het wegslopen van de uitglijplaten nu ze toch tot kunst zijn verheven. Lever ze met een rol ducktape af bij het Frans Halsmuseum en we halen ook nog het journaal.
Babyboomers United. Maar serieus, zonder meer moderne kunst. Prachtige abstracte schilderijen, in die grijs-blauwtinten. Even een slogan die vermoed ik, alleen nog onder boomers bekend is, namelijk de onderwijs aantekening voor rapporten: “Ga zo door Marius!”
Die glasplaatjes doen me denken dat je schaatst, niet ver van de oever, en dat je dan ineens een vos of vogel doodgevroren onder het ijs ziet.