Sjoelkolade

Met de kerstdis in het vooruitzicht is dit bij uitstek het weekend om te oefenen en experimenteren met de gerechten van uw keuze. Het verschil tussen de prof en de amateur is dat de eerste onder alle omstandigheden tot een topprestatie in staat is.

De amateur overschat zichzelf. Een luchtig dessert dat in een lui weekend uit de losse pols wordt bereid voor vier personen, kan hopeloos floppen als je het moet maken voor een gezelschap van zestien, in een vreemde keuken, na een copieuze lunch, terwijl kinderen krijsen en ravotten, Slade ’tis Christmas!!!! brult en je schoonmoeder over je schouder meekijkt.

Vandaag koken we Sjoelkolade, een toetje uit de Schotse Hooglanden met eenvoudige ingrediënten. Goed te doen, ook voor de beginner, mits hij over de juiste mindset beschikt. Het smaakt hoe dan ook, maar het verschil tussen opgetogen ‘oeehs’ en teleurgestelde ‘glwuhhhs’ zit in de presentatie. Overmoed en onverschilligheid zijn direct zichtbaar in het resultaat.

.

.

Er zijn hele kuddes thuiskoks die hier genoegen mee nemen, maar voor de feestdagen zou ik zelf de lat wat hoger leggen. Eerste vereiste is natuurlijk dat het beslag de juiste consistentie en temperatuur heeft, maar verder is het vooral een kwestie van persoonlijkheid. De een kiest voor veilige maar fantasieloze mopjes of bolletjes.

,

.

Anderen, veelal met een logische, rationele insteek, gaan voor cleane schijfjes – de schuifjes waaraan sjoelkolade zijn naam ontleent. Makkelijk te verdelen en nooit ruzie.

.

.

Maar ook de showkok kan aan sjoelkolade zij hart ophalen. Hieronder het betere kijk-mij-eens-met-losse-handen-werk. Koken met schwung en bravoure! Als je twijfelt of het voor je is weggelegd, is dit het weekend om het te proberen! Veel succes en eet smakelijk!

.

.

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen. EN ik zit (in ieder geval de komende maanden) op Facebook