(On)geluksdag

Ik houd hem niet constant bij, maar mijn gelukgrafiek van gisteravond was een soort kartelrand – piekjes en dalletjes aan elkaar.

Tegen zes uur verliet ik na de boekpresentatie van Wim Cerutti de Basiliek in een goed humeur. Er was een onbeduidend voorvalletje toen (door mijn eigen onhandigheid) mijn fiets omdonderde en bij de mislukte reddingspoging bovendien de camera uit het (pech!) openstaande voorvak van mijn tas op de stenen kletterde. Gelukkig raapten behulpzame handen die voor me op, hij deed het nog (mazzel!) en aan de fiets mankeerde niets (meer mazzel), waarna ik thuis een meer dan genietbare zuurkoolstamppot maakte (vakmanschap). Alleen toen ik me genoeglijk wilde neervlijen op de uitbuikbank met mijn e-reader, bleek die weg (de e-reader, de bank stond er nog). Echt weg, weg weg. Hij moest bij de kathedraal ontsnapt zijn, samen met die direct gearresteerde camera. Zoiets hoopte ik tenminste, binnensmonds vloekend, als dat kan, hopen en vloeken tegelijk.

Ik stapte op de fiets (die gelukkig nog steeds heel was), bedacht halverwege dat ik geen lantaarn had meegenomen (stom! Het was een duister hoekje daar), dat mijn telefoon een flashlight-app had (mazzel) – onnodig gepieker want tot mijn blijdschap zag ik ook zonder bij te schijnen een zwarte rechthoek tegen het bisschoppelijk trottoir afsteken, versmaad (leve de ontlezing!) of onopgemerkt (leve de onopmerkzaamheid!). Nog een bof dat het niet stortregende, voor het binnenwerk van de e-reader en voor mij. De torenklokken begonnen te beieren, was het een teken van Hogerhand? De beide wijzerplaten stonden respectievelijk op tien voor half vier en kwart over twee, zag ik. Kon ook dat een teken zijn…? Eerst maar eens terug naar huis, besloot ik, waar bleek (pech!!!!) dat de e-reader ondanks de beschermhoes de val niet had overleefd. Nee, humortje, hij floepte gewillig aan, alsof hij na onze kortstondige scheiding dubbel gemotiveerd was mij te dienen.

Geluk zit in een klein hoekje, dat wil ik maar zeggen, en pech ook.

.

.

Vertakkingen

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen. EN ik zit (in ieder geval de komende maanden) op Facebook