We staken de Zijlweg over vanaf de Duvenvoordestraat en zagen daar een Droste-effect; zonder verpleegster maar met een gebouw in mozaiek.
.
.
En met één groot cacaoblik erbij krijg je dit:
.
.
Rosehaghe is de naam van de woningbouwvereniging die het wijkje liet bouwen en terecht trots is op de eigen geschiedenis. Van de website citeer ik over de bouwopdracht: Twaalf huizenblokken met 138 woningen, waaronder drie winkels. Aan de Hoofmanstraat werd ook een gemeenschapshuis opgericht, met een beheerderswoning erboven, beide een noviteit en geheel in lijn met het gedachtengoed van Van Loghem. Het geheel lag aan twee doorgaande en twee dwarsstraten. In 1921 en 1922 werden de woningen opgeleverd en verhuurd voor ongeveer 8 gulden per week.
Je kunt het je nu lastig voorstellen, maar destijds was lang niet iedereen ingenomen met het ontwerp: sommigen gruwden van de platte daken en de ligging van keukens aan de straatkant druiste in tegen alle conventies.
Goh, wie weet zullen onze nazaten nog de loftrompet steken op de Haarlemse propbouw van nu en het Raaks-complex prijzen als een sieraad voor de stad.
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen. EN ik zit (tot maart nog) op Facebook
En de villa niet vergeten: https://haerlem.nl/images/easyblog_shared/HRLM/HRLM58.pdf
Er is trouwens bijzonder weinig over te vinden.
Ooit was dit inderdaad tamelijk ontaardde architectuur. Hoewel in z’n soort nog tamelijk conventioneel. Architect Van Loghem had namelijk banden met Theo van Doesburg, de ideoloog van De Stijl. Volgens de leer van die laatste diende de architectuur zoveel mogelijk te worden ontdaan van elke materiële uitstraling. Schoon metselwerk, zoals hier aan de buitenkant toegepast, kon niet. Dat moest glad gestuct worden.
Ik heb een boek dat door Van Loghem is geschreven, maar ik heb nooit geweten dat hij een zoon van Haarlem was. Het wijkje in kwestie was ook aan m’n aandacht ontsnapt. Dank voor dit bericht, dus!
De kans dat de gemiddelde Haarlemse nieuwbouw ooit zal worden bekeken met de ogen waarmee wij nu naar dit wijkje kijken, acht ik buitengewoon klein. Er wordt weinig revolutionairs meer gebouwd, tegenwoordig. Integendeel.
Hoewel.. De neo-stijlen uit de 19e eeuw hebben in de de afgelopen tientallen jaren ook weer waardering gevonden. In de jaren ’60 en ’70 vonden de toenmalige architecten dat afschuwelijke kitsch.
@Hans Valk: Maar Tuinwijk Zuid ken je wel? http://www.tuinwijkzuid.nl