Ga naar de inhoud

Mikro-break

Beter dan de kortste mini-break: de mikro-break. Gisteren om vijf over half elf bespeurden we een zeldzame blauwe uitslag aan de hemel. We besloten spontaan (!) naar Texel te gaan en even later NS-ten we naar Den Helder – zonder kompas, regenbroeken en poncho’s, mondvoorraad, thermosflessen, verrekijker en met een 20ste-eeuwse kaart waarvan de rechterreep ontbrak.

Vanuit de coupé maakte ik foto’s van de strenge geometrie van het landschap. En enkel bollenveldje lag ook al klaar.

Om 11.56 uur checkten we uit (€8,88) en liepen naar de Zeedijk. Frisse wind, schuimende golfkruinen, scholeksters. We misten net de afvaart van 12.30 (die de app voor ons verzwegen had), maar een half uur later voeren we over het Marsdiep (kaartje kost €2,50) en om half twee waanden we ons in een andere wereld.

De psychologische afstand tot Texel is voor mij even groot als die tot Vlieland of Schiermonnikoog, terwijl je er in feite zo bent. En (vertel dit niet verder, Haarlemmers) we hadden De Hors vrijwel voor ons alleen.

Dat wil zeggen schorren, slikken, kwelders te kust en te keur, met veel v-vormige vogels en extra toegevoegde zuurstof in de lucht – of minder stikstof. We waren eraan toe, merkten we.

Om kwart over vier striemde er nog een bui langs, om het nóg natuurlijker te maken. Maar toen waren we alweer bijna terug bij de haven. Toen we om zeven uur weer thuis waren, waanden we ons de uitvinders van de mikro-break. We hadden nog even overwogen om er een hotelovernachting aan vast te knopen (upgraden naar mini-break), maar, nee, dit was precies wat we nodig hadden.

Paars PS: wie het RaDa trouw wil volgen maar sinds een tijd geen berichten meer ontvangt: abonneer je opnieuw via Subscribe2 (ergens in het menu)

2 reacties op “Mikro-break”

  1. Ja, mooi hè, Dat zoiets kan.
    De makkelijke bereikbaarheid, ook met openbaar vervoer, heeft van Texel al lang geleden ‘ons’ waddeneiland gemaakt.
    De wandeling van NS-station naar de Veerhaven kost 20 – 30 minuten en op Texel loop je van de Veerhaven in minder dan een uur naar de Hors, daarbij De Petten (bovenste foto) en de Mok (tweede foto) passerend. In een uur tijd drie, vier verschillende landschappen, met hun eigen vogels. Op de Horsmeertjes zitten in deze tijd altijd veel eenden van allerlei soort, bijvoorbeeld. En zo’n Hors is natuurlijk een oerlandschap van de eerste orde.
    We zijn er al te lang niet meer geweest.

  2. Gelukkig zijn jullie heelhuids weer thuis en zijn jullie niet in verraderlijk drijfzand getrapt! Vandaag in het nieuws.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *