Gaan we het meemaken dat vanmiddag groepen burgers groepen burgers van het strand meppen? Of wordt het keurig aan de marechaussee overgelaten om de boel schoon te vegen? Er is geen voetbal en die jongens hebben ook lichaamsbeweging nodig…
Vanuit mijn raam kijk ik uit op een woonkamer van benedenburen, waar het parket zo te zien vervangen is door een overspannen trampoline. Drie kleuters hupsen en buitelen in het rond, als kikkers on XTC. Enig begrip kan ik wel hebben voor de velen die gisteren hun kroost in de auto laadden en naar Zandvoort gingen. Het is ook een soort zeelucht-hamsteren; laten we het maar doen nu het nog kan…
Zelf wandelden wij voor de variatie in oostelijke richting, al waren we in de foute veronderstelling dat op de Oudeweg een vrijwel autoloze rust zou heersen. Daar was geen sprake van – het was niet minder vies en druk dan anders, met een opmerkelijke file van zeven auto’s bij de carwash – mensen die hun auto lieten desinfecteren in het belang van de volksgezondheid.
Pas een kilometer na Penningsveer vonden we de rust waar we op hoopten. Boven Zwanenburg waren géén files (eens per 3 minuten een vliegtuig?) en er leek geen vuiltje aan de lucht.
Het intense blauw kleurde goed bij het dorre riet.
We picknickten bij de Stompe Toren van Spaarnwoude (waar al in de elfde eeuw een kerkje stond) en zagen lammetjes hun capriolen maken. In Spaarndam reden veel auto’s op de dijk, maar de Hekslootpolder was weer goed te doen. Over het Spaarne woei een straffe wind. Maar het blauw bleef/ het bleef blauw.
De RaDa-reda heeft de negatieve emoties maar even in de wacht gezet, merken jullie. Ik vermoed dat we die later nog nodig zullen hebben, als dit weblog een soort Journal of the Plague Year wordt. Defoe’s boek is uitverkocht, lees ik. Ik raad de mensen aan iets vrolijks te lezen. Three Men in a Boat, ik noem maar wat.
Een email bij nieuwe berichten? Vul je adres in bij Subscribe2.