Perspectief

Een buitenaards wezen maakt voor zijn scriptie antropologie een studie van de mensheid tijdens de ergste mondiale crisis sinds WO2. Om het behapbaar te houden, heeft hij mij als ‘casus’ gekozen en maakt de balans op van de eerste vier weken sinds het ingaan van de door de overheid afgekondigde beperkende maatregelen.

In zijn rapportage meldt hij dat RaDa-man zelf geen symptomen van ziekte vertoont, op licht geïrriteerde ogen van de hooikoorts na. RaDa-vrouw is eveneens gezond. De dagen verlopen volgens een vast patroon. ‘s Ochtends bereidt en nuttigt de man havermoutpap, vers fruit en koffie. De rantsoenen laten dit ruimschoots toe, hij lijdt aan niets gebrek. Hij is mager maar beslist niet uitgemergeld. Dagelijks ligt er een krant op de mat (de alien voegt een voetnoot toe over NRC Next) die de man helpt de in deze periode op aarde gebruikelijke somberheid te bereiken; de HD-digikrant en websites van de BBC en The Guardian supplementeren de dosis rampspoed en pessimisme tot het optimale niveau.

Na twee uur aan zijn informatie-infuus gaat de man gewoonlijk naar buiten. Op straat hoort hij geen gekerm en doodskreten. Er liggen geen corona-slachtoffers in de portieken of op de stoep. Spaarnelanden heeft de papierbak met oude NRC’s geleegd, zodat er weer nieuwe bij kunnen.

Samen met RaDa-vrouw fietst de man naar een natuurgebied (voetnoot met definitie natuurgebied). Hogedrukgebieden vergezellen hen haast elke dag. De man wordt bruiner, de vrouw krijgt meer sproeten naarmate de maatregelen langer duren. Ze zien herten en kikkers, horen zangvogels. Hun humeur stijgt ‘s middags tot voor aardbewoners bovengemiddelde waarden.

Drie keer per week betreedt RaDa-man met een gevulde boodschappentas een woning dichtbij, waar hij met zo min mogelijk intimidatie en dwang een oude vrouw op veilige afstand houdt. De bezoekjes duren kort. Na het avondmaal blijft de man thuis. Hij hoeft de woning niet te verdedigen tegen plunderaars en er dreigen geen huiszoekingen. Het ontbreekt hem niet aan wijn van aanvaardbare kwaliteit. Hij leest urenlang een roman of luistert naar muziek. Vanaf middernacht slaapt hij lang en diep, met één korte sanitaire onderbreking.

De conclusie van de scriptieschrijver over de ernst van de crisis laat zich licht raden. Crisis? Hij kent in het heelal wel slechtere plekken. Het is dat er een interplanetair reisverbod geldt, anders zou hij het wel weten.***

*** Voetnoot: Hier zou de RaDa-reda nog wel een paar kritische voetnoten aan toe willen voegen. In plaats daarvan de drie pony’s gisteren in de Kennemerduinen

Abonneer je zo je wilt op het RaDa via Subscribe2 (menu)