Ga naar de inhoud

Pommadeur

Een pommadeur ben ik nooit geweest, maar vanochtend stond ik (na meer dan zestig jaar nonchalance op het gebied van haarverzorging) op het punt me te bekeren / pommaderen.

Na vier weken in quarantainekloffie (sloffen, dikke wollen sokken en slobbergoed) was vandaag de dag voor een eendaagse trendbreuk: mijn moeder werd 93 en we wilden op de koffie met gebakjes van bakker Bijman. 30 minuten liefst, bij wijze van hoge uitzondering. Dus dan ook maar op mijn paasbest / ma’s best! Ik bevrijdde mijn chique, groene kostuum alvast uit de kast. Een broek met een vouw, dat was lang geleden! Na het douchen (dat had ik naast het hoogfrequent handenwassen nog wel bijgehouden de afgelopen tijd) merkte ik dat een ongekend fanatisme zich van mij meester maakte.

Mijn deo-roller was amper te stuiten en overschreed de okselzones met onmiskenbare gretigheid. Ik leek aan een soort huidhonger te lijden, maar dan met cosmetica. Waar was de bodylotion als ik ‘m nodig had? Soigneer mij, soigneer mij, smeekte het hele lichaam. Of was het de geest die smeekte? Een in elke vezel perfect verzorgde, knappe man moest ik worden, met alle middelen die tot mijn beschikking stonden. Dat bleken er bar weinig. Na het scheren wilde ik de wangen deppen met after-shave (helaas niet in mijn assortiment, ik gebruik die troep nooit) en toen ik een kam had gevonden, was daar ineens dat woord: pommade!

Niet het product zelf natuurlijk. Voor mij was pommade iets uit de vijftiger jaren (met Old Spice), maar de moderne man blijkt te pommaderen dat het een lust is, zie ik net. Afijn, ik ben weer thuis, dat groene pak is herenigd met zijn knaapje en ik ga geen hutkoffer met skincareware aanschaffen. En die 30 minuten werden als vanzelf twee uur, want zo gaan die dingen.

 

Spandoek bij de Kleverlaan over de veilige afstand. Liefst zou ik er in de woonkamer van mijn moeder ook een ophangen (desnoods tussen ons in). Maar het gaat steeds beter!

Bericht bij nieuw RaDa-stukje? Ga naar Subscribe2 (menu)

2 gedachten over “Pommadeur”

  1. Gefeliciteerd met je krasse moeder!! Tsja, die pommade, als die quarantaine blijft doorgaan, wie weet!!!?

  2. Julia Henneman

    Lieve gepommadeerde Marius , ( nogmaals ) gefeliciteerd met je bijzondere moedertje en haar met jou ! LIEFDE kent vele verschijningsvormen – jij als Shakespearedeskundige zult dat beamen – en een scherpe vouw in een groene broek is daar absoluut 1 van !

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *