Ga naar de inhoud

Het oude normaal

Kunnen al die sportredacties en de professionele sportbabbelaars en -schnabbelaars per direct een spreek- en schrijfverbod krijgen? Collectief in de NOW of TOZO en pas weer sportprogramma’s en sportkaternen als de bal ook echt rolt en de spelers er lekker stevig in kunnen kleunen, met 40.000 door Jaap van Dissel persoonlijk geteste toeschouwers op de volgepakte tribune!

Ik hou heus van sport, maar voor mij liever de ‘cold turkey’ dan de methadon. Geen palliatieve sportjournaals met ‘de traditionele Nieuwjaarswedstrijd van HFC tegen de oud-internationals gaat op 1 jauari 2023 waarschijnlijk niet door, voor de derde keer sinds 1944’? Dat werk? En vanaf heden zes weken zeveren over het gedupeerde Cambuur of een in november 2019 ten onrechte toegekende strafschop in extra tijd waardoor FC Mediocre op doelsaldo een theoretische kans op de playoffs voor een Europees ticket misliep, die uitzicht bood op de eerste van vier voorrondes van…

Graag maak ik één uitzondering voor de NRC. Daarin stond gisteren een grondig artikel van Enzo van Steenbergen over het instorten van het dak van het AZ-stadion, tijdens een storm op 10 augustus 2019: ‘Dan komt het geluid. Het kraken en scheuren van staal, spanten die breken, bouten die knallen.’
(De getroffen vakken Q en R van de Molenaartribune zijn godzijdank leeg.)

Er is in 2005 iets niet goed gegaan bij de bouw, zoveel is duidelijk. Liever gezegd, er is bitter weinig goed gegaan, zo blijkt uit het vervolg. Enerzijds is er het technische verhaal – de te dunne lasverbindingen en andere constructiefouten. Interessanter vind ik het zwartepieten tussen de gemeente Alkmaar (verantwoordelijk voor bouwinspectie / veiligheidscontroles), de club (destijds nog onder Scheringa), betrokken ontwerpers, lassers en bouwbedrijven. Het geeft een ontluisterend inkijkje in een wereld van krankzinnige tijdsdruk en smalle winstmarges, met alle praktische concessies en het blufpoker van dien. Het oude normaal, zeg maar.

Het leest haast als een allegorie: volgens het onderzoeksrapport was de scheur dertien jaar lang goed zichtbaar. ‘Maar niemand die het zag.’

 

Dit bedrijf heeft niets met die tribune te maken. Wel het soort reclameleuze waar de RaDa-reda vroijk van wordt.


 

1 reactie op “Het oude normaal”

  1. Julia Henneman

    Zo, die heb je er geniaal INGEKOPT , Marius !
    En de voltallige RADA-redactie in het veld : wat een samenspel !
    Ik hoop dat je het NETJE nog LANG laat TRILLEN ( ik woon in Bloemendaal ) , het accent denk je er zelf wel bij …

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *