Dromen van Wybren

Op de Drentse hei waren 28 schapen met doorgebeten keel gevonden en de dader was gepakt. Het was Wybren van Haga. Heel vaak droom ik niet van ‘m maar in mijn onrustige halfslaap gaf hij een interview.

Bedaard, rationeel, weloverwogen, keurig in het pak. Om te beginnen, het waren niet allemaal schapen, er zaten ook geiten tussen. En zwarte schapen. Kuddementaliteit was hem altijd vreemd geweest en als ondernemer staat hij voor aanpakken. Net toen ik instemmend begon te knikken, schrok ik wakker.

Had ik maar niet naar dat triomfantelijke filmpje op het FVD-journaal moeten kijken, waarin Thierry Baudet het nieuwe lid verwelkomde, op deze ‘dag die je wist dat zou komen’. Van Haga’s verklaring was simpel. De VVD sloeg linksaf en hij was rechtdoor blijven lopen. Toevallig recht in de armen van Baudet, die – uiterst onwennig – probeerde bescheiden te kijken.

Het Forum voor Demo(n)cratie, waarom??? De RaDa-reda gelooft maar half in de praktische en ideologische redenen en zoekt het eerder in de psychologie. Toen Van Haga uit de VVD werd geknikkerd, ging hij verder als Groep Van Haga. Maar een groep zijn in je eentje, is net zoiets als tegen jezelf Monopoliën. Terwijl Wybren toch meer is van connecties, netwerken en broederschappen. Samen optrekken. In de Haarlemse raad vormde hij een gevreesd triumviraat met Jeroen Boer en Rob de Jong. Lachen om elkaars geestigheden, een-tweetjes!

Kom daar als solist eens om in de Kamer, uitgekotst door je partij. En eenzaamheid is nergens zo erg als in gezelschap. Van Haga de weg kwijt? Ik zie hem eerder als als zo’n zwervende wolf die de grens overschrijdt, op zoek naar een maatje.