Ga naar de inhoud

Kunstbenen

‘Op een been kun je niet staan’, kent u die uitdrukking? Alleen, hoe zit dat eigenlijk? Ik (geen evenwichtskunstenaar) kan het zelf namelijk wel. ‘Op een been kan je niet lopen’ bestaat ook; daar kan ik me meer in vinden, of anders ‘op twee benen kan je niet hinkelen’.

Waarom hebben we het hierover? 2020 is het nieuwe 1566, dus ik wou een stukje schrijven over dat standbeeld van twee halve benen langs de Delft, in de buurt van Piet Essers ‘Honkballer’ en zijn in dit jaargetijde overwoekerde ‘Schaatsenrijder’.

 

 

In het Wikipedia-overzicht van Haarlemse standbeelden ontbreken de beide onderbenen en in mijn Beeldengids (Thoth, editie 1995) tref ik ze evenmin aan. Nou, bekijk ze eerst maar en kies dan het toepasselijkste bijschrift, of verzin zelf een beter.

 

* Beschaafd begin Haarlemse beeldenstorm
* Veilig Verkeer hervat campagne pompend remmen
* De Kickboxer van Piet Esser blijft onvoltooid
* Compromis: Slavendrijvers mogen kuiten behouden
* Standbeeld voor de onbekende pedicure onthuld
* Schijtduiven eisen beeld met kop en schouders
* Bronsdieven gestoord
* Haarlem eert uitvinder van de voetdrukkunst

Ik wou ook nog iets met een juryoverleg dat vastliep omdat men het niet eens kon worden over de keuze van een beroemde Haarlemmer. Maar voor iets dergelijks kunnen jullie vandaag terecht bij iamzero  (een stadgenoot, stadgenoten!)


 

5 gedachten over “Kunstbenen”

  1. Tien jaar geleden was er bijna een 6,5 meter hoog bronzen beeld van één been geplaatst op het Sint Jorisveld, het grasveld voor de Ripperdakazerne. Het was een kunstwerk van Henk Visch en ik meen een geschenk van Ymere. De plek was volgens de kunstenaar prima geschikt: het terrein waar vroeger soldaten marcheerden. (Aanvankelijk zou het Sint Jorisveld de naam krijgen van Exercitieveld, maar de bewoners deed dit te veel aan ‘executieveld’ denken.) De omwonenden hebben zich destijds met succes tegen de komst van het beeld verzet: ze zagen er geen been in.

  2. @Maarten: het is waarschijnlijk weer tamelijk betweterig van me, maar met jouw gebruik van het gezegde ‘er geen been in zien’ stuitten we op een wijdverbreid misverstand. Zelf ging ik er ook lange tijd onder gebukt, trouwens, dus ik wil je absoluut geen mietje noemen.
    Er geen been in zien betekent: er geen probleem in zien; er geen geen bezwaar tegen hebben; er niet mee zitten.

    https://onzetaal.nl/taaladvies/ergens-geen-been-in-zien/

    Een schrale troost: zelfs Onze Taal erkent het misverstand dat bij veel mensen hierover bestaat.

  3. De twee benen staan ( of stonden) op 8,90 meter afstand van elkaar. Het is precies die afstand die Bob Beamon overbrugde bij de Olympische spelen van 1968 in Mexico. Het duurde ruim 23 jaar voordat Mike Powel dat record in 1991 met 5 centimeter verbeterde. En dat record staat nog steeds.

  4. Marius (RaDa-reda)

    @Henk: Wij waren inmiddels ook zo ver. Zie https://www.dagklad.nl/2020/06/16/het-tweede-kunstbeen/
    Het was leuk geweest als er een zandbak naast het beeld was aangelegd, voor iedereen die Beamontje wilde spelen. Krankzinnig ver, als je die afstand ziet.
    En gisteren zag ik – je moet dan een paar stappen door hoog gras en riet – dat er een ordentelijk naamplaatje op een van de sokkels zit (dat Beamon niet noemt, gek genoeg).

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *