Hoe bavocentristisch wil je het hebben? De eerste pagina van de regiobijlage van het HD heeft twee onderwerpen: de vloer van de Verweyhal en het varkensruggetje van de Rode Loper.
Die Verweyhal heeft een slechte vloer. Bovenin is een dependance van het Frans Halsmuseum gevestigd en de benedenverdieping is eigendom van de geduchte voetbalmakelaar Raiola (zie ook Draagkracht). De stemming in de Vereniging van Eigenaren had niet slechter kunnen zijn als Hamas boven bivakkeerde en Netanyahu op de begane grond. Tijdens de momenteel dienende rechtszaak liet Raiola weten dat een renovatie van de vloer tussen de tien en twintig jaar zal vergen. Er zijn voetbalcarrières die korter duren!
Het varkensruggetje is de natuurstenen strook die midden over de Rode Loper ligt. Een beetje bol, van Chinees basalt. Tien jaar geleden werd het opgeruwd / bijgeslepen, maar desondanks zijn er per dag voor modezaak Carols meer valpartijen dan bij een finale van Parijs Roubaix met een onweersbui. Het HD consulteerde de firma Swaalf (zie Geen Kunst en het vervolg Duurzaamheid), die als het aan hun was die hele vervloekte band zou verwijderen en vervangen door graniet of beton. Moussa Aynan (gemeenteraadslid Uw Haarlem) droeg een alternatief aan: uitgraven die rotrug en ondersteboven terugplaatsen. Naar verluidt is de onderkant plat.
De RaDa-reda belde voor de second opinion Raiola, die desgevraagd (schuilend in de kelder van de Verweyhal, met veiligheidshelm op) inschatte dat zo’n project minstens honderdveertig jaar vergde. Nee, grapje! De RaDa-reda wandelde door het Kleverpark en zag iets blinken in de zon. Een gouden collier?
Nee, een chic schroevensnoer op een tafeltje. Bij mij thuis zitten ze altijd los in een armoedig doosje. Heel soms aan zo’n plastic strip.
Hoe dit systeem werkt weet ik niet en de mannen van het bouwbedrijf wilde ik niet lastigvallen met mijn onwetendheid. Maar ik mocht als self-confessed doe-het-als-het-effe-kan-niet-zelver wel een paar foto’s maken voor de Categorie Van die Dingen.
