Ga naar de inhoud

Barricaden

Grote hemel, ik woon hier op schroeiafstand van een brandhaard!!! Een hoog opgelaaid conflict in de buurt, dat nu door een rechterlijke uitspraak is beslecht. Maar ik sluit niet uit dat het weer opflakkert en dan overslaat naar mijn eigen doorgaans zo vredige huiskamer. De regiobijlage van het HD opent er vandaag mee – met de buurt, niet mijn huiskamer.

Het betreft een gedeelte (50 meter) van de Tetterodestraat dat deze zomer is afgesloten voor autoverkeer, zodat kinderen er kunnen spelen zonder door gemotoriseerd verkeer geschept of geplet te worden. De gemeente Haarlem biedt bewoners de mogelijkheid om hun straat te nomineren als ‘leefstraat’ (vorig jaar) of ‘speelstraat’ (dit jaar), teneinde saamhorigheid en ‘verbinding’ te bevorderen.

Aldus geschiedde in de Tetterodestraat, althans de afsluiting. Stel je voor, RaDa-lezer: uitgelaten kinderscharen tollen en dollen daar; ravotten, slierten, hinkelen, bok-bok-berriën, stoepranden, knikkeren; leven zich uit in stand-in-de-mand, touwtjespringen, elastiekentwist, diefje-met-verlos! Brueghel zou likkebaarden. Als ambulant buurtbewoner heb ik kunnen vaststellen dat het zo’n vaart niet loopt in de motregen, maar toch…

 

 

Nu de saamhorigheid nog! Nou wil het toeval dat de Tetterodestraat sinds een eeuw parallel loopt aan de Wouwermanstraat: even open als 98% van alle straten in deze gemeente, met dien verstande dat – je hoeft geen stadsplanoloog te zijn om dat te snappen – sommige auto’s die op de barricade bij de Tetterodestraat stuiten nu door de Wouwermanstraat rijden. En de ‘parkeerdruk’ is eveneens hoger geworden… Gemor, gegrom, geknars van tanden en dure kronen, ja. En zowaar, verbinding! Twee bewoners, laten we ze Rob en Ciske noemen (want zo heten ze) spanden samen een proces aan.

Het Engels heeft het woord ‘litigious’ voor mensen die om het minste of geringste naar de rechter stappen. Zullen we ‘zeikerig’ gebruiken als werkvertaling? Gelukkig, de rechter oordeelde dat de ‘lusten’ van Tet zwaarder wogen dan de ‘lasten’ van Wou, maar daarmee was de kous niet af.

Ik vertelde het licht gnuivend aan de huisdichteres , als illustratie van de nuftuttigheid waaraan het Kleverpark ten prooi is gevallen, maar zij (voorheen mijn onvoorwaardelijke bondgenoot in elke strijd) gnoof niet mee. Die klagers hadden ergens wel een punt, vond ze. Een gekartelde rode demarcatielijn liep dwars over ons laminaat. Tet versus Wou…

Als ze van hogerhand nog eens wat weten om de saamhorigheid te stimuleren, laten ze het dat dan ergens anders doen!

Rond het middaguur: de lege speelzone bij TET (rechts) en daarnaast WOU, kreunend onder de parkeerdruk


 

1 reactie op “Barricaden”

  1. Laten we gewoon eerlijk zijn. Het gaat de bewoners van deze straat niet om de kinderen, ze vinden het wel lekker rustig dat er geen auto’s meer doorheen kunnen. En dat die auto’s nu door andermans straat moeten, dat maakt ze niet uit.

    Doet me een beetje denken aan de klachten over de kermis in Haarlem Noord. De bewoners wilden dat die verplaatst werd naar een plek waar zij er geen last van hadden. Een van de bewoners durfde zelfs op de zitting in het gemeentehuis te claimen dat de verkoopmakelaar tegen haar had gezegd dat het wel meeviel met die kermis. Even voor de duidelijkheid, dat is dus de persoon wiens beroep het is om dit huis aan haar te verkopen. Hoe lichtgelovig kun je zijn?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *