Ga naar de inhoud

Missen

Vroeger had je sportzomers. Wie wilde kon van juni tot september aan een infuus van zomersport liggen (Wimbledon, Tour, EK voetbal, Olympische Spelen en atletiek), waarna om ontwenningsverschijnselen te voorkomen de herfstsport begon.

“Mis je het niet?” vroeg de huisdichteres. Het was (zo is ze niet) geen gewetensvraag, maar het voelde wel zo. Al die uren op de bank, fel meelevend, gewoon genietend of soms ook voor pampus liggend bij de tweede verlenging van Slovenië – Ecuador om de derde of vierde plaats in poule G. Over hoeveel manuren / manweken / manjaren hebben we het, op levensbasis?

Ik hield me op de vlakte. Ik mis het niet zo erg als eigenlijk zou moeten… En ik geef toe, andere dingen zou ik meer missen als ze me ontvielen of werden verboden. Lezen, wandelen, de natuur. Gisteren (het hitteplan is ingegaan, ik doe niet aan structuur vandaag, het wordt een stukje met de ruggengraat van een uit het hoorntje gevallen vanille-ijsbolletje in de hete zon)… gisteren waren we op de pier van IJmuiden.

In een poel (niet poel G) tussen de rotsblokken zagen we activiteit.

 

 

 

‘Vijftien uitgelaten bruine oliebolletjes, kopjeduikelend in het frituurvet’, schreef ik in 2005 over badderende mussen op het dak van een schuurtje. Dit waren geen mussen maar… [lange aarzeling, steek ik mijn nek uit? Mijn snippen blijken vaak rosse grutto’s, de kluten futen, tureluurs word ik er van]… een soort strandplevier. Ze zaten geen ogenblik stil, dus de foto’s zijn matig, zeker vergeleken met wat anderen plaatsen bij Birdpix.nl. Ik houd het op een steenloper. ‘Ruddy turnstone’ (‘steenkeerder’) in het Engels.

 

 

De pier zou ik echt missen als hij er niet meer was; ik herinner me geluksmomenten toen ik daar als twintigjarige Dylan Thomas lag te lezen.

 

 

Gisteren was het er erg aangenaam. Er fietsten twee oud-collega’s langs. Erg leuk! Ook toevallige ontmoetingen zou ik niet willen inruilen voor een sportzomer, bedenk ik. We keken naar de schepen en staarden verlangend naar de horizon, naar Schotland, ons er terdege van bewust dat we niet de enigen zijn dit iets missen. De Emerald Princess was ook toe aan een reisje.

 

Emerald Princess, voor 3000 gasten en 1200 bemanningsleden


 

1 reactie op “Missen”

  1. Julia Henneman

    Pampus. Dat is eigenlijk het enige dat ik mis, als mensen mij vragen of ik ‘ Amsterdam niet mis ‘ . De plek die ik 12 jaar geleden om mij moverende redenen ontvluchtte. Voor Pampus liggen is letterlijk en figuurlijk iets wat ik wel eens mis. Maar de pier van IJmuiden is inderdaad een heel goed en rijk alternatief…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *