De cycli draaien door: dit voorjaar plaatste ik (zie Petasites) foto’s van eerste, obscene, paarse manifestaties van het Groot Hoefblad langs de vaart bij Middenduin.
Die woekerden en werden zo groot als paraplu’s; nu, bijna een half jaar en een coronagolf later, is de plant (Pestwurz in het Duits) aan het verdorren en verteren. Alle schakeringen groen en bruin zorgen voor een prachtige aanblik, zeker als de zon erop schijnt.
We gaan van klein naar groot. Eerst het pad, met de oever. En dan een scrum waarbij die bladeren elkaar verdringen.
En dan laten we de zon (er) een of twee bladeren uitlichten.
Tip: er staan nog tienduizend van die hoefbladbladeren daar! We zagen trouwens ook een ree met reetje kalf (in het open veld) plus een heel vies, naakt insectwormrupskruipbeest. Ieuw!!!! En een graffiti-kat. Nou ja, het RaDa moet een beetje aan de opslagruimte denken, volgende keer meer.
P.S Meer zonbeschenen nervatuur in Warmoes, de snijbiet uit Gent.
Ach wat, hier komen de reeën:
En dat beest.
P.S. Morgen geen plaatjes in het RaDa