Volgens de laatste richtlijnen van het RIVM staat niet vast of het in een ongeventileerde feestzaal om de hals dragen van hoestende, maar nog net niet geruimde nertsen bij bejaarde viruswaanzinnigen met een onderliggende aandoening die net terug zijn van hun vakantiebestemming met code rood en helaas na sluitingstijd bij de teststraat in Schiphol arriveerden de kans op corona en andere zoönoze besmettingen significant vergroot.
N.B. Voorwaarde hierbij is wel dat die nerts regelmatig al zijn pootjes in bleekmiddel wast en zijn snuit snuit in de elleboog van de bejaarde.
Ondertussen hinkt iedereen op twee gedachten (vreemd, hinken doe je op één been, lijkt me. Oh wacht… het is de schuld van Bijbelvertalers).
In het HD vertelt de rector van het Kennemer Lyceum, op de voorpagina abusievelijk Peyer de Zoete genoemd, dat hij tegemoetkomt aan ouders en leraren die vinden dat in de gangen mondkapjes moeten worden gedragen. Peter de Z. berust daarin. Hij wil geen ‘gedoe’. O ironie! De schoolleider heeft zich laten portretteren voor de spreuk ‘Communis salus, singulis constat‘, wat zich laat vertalen als ‘het algemeen heil staat vast voor ieder afzonderlijk’.
Waarbij ‘salus’ /heil ook gezondheid kan betekenen… De spreuk is van Dr. W. Esveld en Anton Pieck maakte er een illustratie bij.
De vele koorden waaraan in het algemeen belang eendrachtig wordt gesjord vormen een soort mondkapje. En zelden leek een spreuk minder waar, of was er minder eensgezindheid over wat het algemeen heil inhoudt dan nu.
P.S. Gisteren een grappig moment op het terras van Cleeff. Een Grapperhaus-achtige man, verschanst achter het Financieele Dagblad, vraagt aan de serveerster, op wie hij even heeft moeten wachten: “Waarom doen jullie bestellingen eigenlijk niet via zo’n barcode?” Zij (jaar of 25): “Met de QR-code? Nee, wij hebben liever persoonlijk contact…” Ik: “Dit vind ik nou nog eens een boeiend generatieconflict.”
Ik blader verder in mijn NRC Next en zie een paginagroot artikel van Jacqueline Rombouts over de ‘kille QR-scanner’ in het museumcafé van het Rijks. Kunnen we het dan nergens over eens zijn? In dit land?
