Ga naar de inhoud

Kastjes kwijt

Ze moeten ze chippen! Netbeheerder Liander is een aantal besturingskastjes van de straatverlichting kwijtgeraakt. Jullie weten hoe die kastjes zijn: ‘s nachts zien ze hun kans schoon; ze snijden de kabels door, wrikken zich los uit het trottoir en peren ‘m. Bij daglicht posteren ze zich (draadloos) op straathoeken of in steegjes en houden de schijn op dat ze daar al sinds de tijd van Edison staan.

Nee, grapje van de RaDa-reda! Liander is wel kastjes kwijt, maar anders. Ze staan nog trouw op de hun toegewezen plek, alleen heeft men verzuimd bij te houden waar die plek is. Weeskastjes… Nu er wordt overgestapt op een ander systeem om de straatverlichting aan te zetten (voor de liefhebbers: zonder ‘toonfrequentiepulsen’) moeten de kastjes worden opgespoord. Daartoe bedacht Liander een list: de lantaarns worden overdag aangezet en dan via alle bekende kastjes uitgezet. Lantaarns die blijven branden horen bij in de administratie ontbrekende kastjes. Er wordt dan een beroep op oplettende burgers gedaan om die te melden.

De RaDa-reda moest denken aan het nummer ‘Paal’ van Ivo de Wijs. Ik schreef er eerder over. Over een onooglijk grijs paaltje dat na vele jaren ineens wordt opgekalefaterd:

Die nutteloze paal, hij werd geteerd
Hij staat geregistreerd
Hij werd vandaag gekwast van hogerhand
En in een ogenblik
In een flits besefte ik
Dat het goed gaat, dat het goed gaat met ons land

Zie hier voor het vervolg

We zouden het Ivo kunnen vragen, maar ik vermoed dat de in koor gebrulde moraal ‘het gaat goed met Nederland’ destijds ironisch bedoeld was. En hoe kijken we daar nu tegenaan?

Dat die kastjes zoek zijn is slordig van Liander. Maar ze zijn vaker slordig in die kringen. In het Ramplaankwartier heeft onlangs een werkgroep zich beziggehouden met een curieus trafohuisje, een torentje van 10,5 meter, ontworpen door architect Van Loghem (1881-1940). Een bulldog en een haan van keramiek ‘bewaken’ het huisje.

Zie pag. 18 van de wijkkrant

Maar langs de Julianalaan staat nog zo’n huisje, weet ik toevallig. Minder mooi dan het eerdergenoemde, maar toch… De geglazuurde bulldog is zichtbaar.

De haan is ondergespoten door een respectloze graffitispuiter. Zou het Liander niet sieren als ze daar eens een restaurateur op af stuurden? En wie weet een trafo-historicus?

 

 


 

6 reacties op “Kastjes kwijt”

  1. Even over die trafohuisjes van Van Loghem; je plaatjes stelden het beeld dat ik tot nu toe van hem had als architect aanzienlijk bij.
    Ik zag Van Loghem altijd als een architect van de Nieuwe Zakenlijkheid. Functionele architectuur met vooral verticale en horizontale lijnen.
    Maar na enig googelen blijkt zijn architectuur zich ontwikkeld te hebben van vrij traditioneel (schuine kappen met pannendaken) naar modernistisch, zoals Stadswoonhuis ‘t Fort, aan de Frederik van Eedenlaan in Haarlem (die ik overigens met google in Haarlem niet kon vinden).
    Toen ik jaren geleden eens met m’n boot door Haarlem kwam, viel mij een bijzondere villa met groen glazuurde pannen langs het Spaarne op. Een tamelijk traditioneel ding, maar dus ook van Van Loghem.. Staat trouwens aan de rand van de tamelijke modernistische tuinwijk van zijn hand.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *