Heeft iemand hier weleens in een ‘verkeerd’ bed gelegen? Nee, wacht, hou jullie verkeerdbedgeheimen liever voor je! Met uitzondering dan van hoogbejaarden die recentelijk in het ziekenhuis lagen, ‘te slecht’ om thuis te wonen, maar ‘te goed’ om daar een bed bezet te mogen houden dat anderen harder nodig hebben.
NRC schrijft vanochtend over een leegstaand ziekenhuisgebouw in Voorburg, dat nu provisorisch is ingericht als opvang voor verkeerdebeddenbezetters, oftewel ‘uitbehandelde langliggers’. Ik zou iets bijtends/bitters/zuurs kunnen schrijven over een zorgstelsel dat een dergelijke terminologie baart, maar wat baat het? En ondanks alle treurnis: het artikel begint met een portretje van een 91-jarige vrouw met een gebroken arm, die haar tevredenheid betuigt. “Het eten is prima, ik heb niks te klagen.” En ze heeft haar kruiswoordpuzzel.
Ik moest denken aan mijn eigen risicobejaarde van 93, voor wie wij de boodschappen doen. Mijn moeder zit al sinds maart onafgebroken in haar flat op de tweede verdieping, zeldzame ommetjes daargelaten. En ze vindt in die gekrompen wereld telkens weer iets dat de moed erin houdt. De sculpturen van Nic Jonk, cellomuziek van Stjepan Hauser, verhalen van Paustovski, de sushi die wij haar brengen of de mooie rapportlijst van haar kleinzoon uit Den Haag. Een filmpje van de eerste stappen van haar achterkleindochter Kiki, die ze nog nooit heeft kunnen vasthouden.
Soms kap ik (al vijf minuten op de drempel staand, jas aan) haar slotzin midden in zijn onnavolgbare zweefvlucht af, omdat die zich anders eindeloos zou blijven ontrollen (ja, want… weet je… stel dat… of had ik dat al verteld? Zo ging dat in die tijd… nou ja, behalve die ene keer… maar waarom vertel ik dit nou eigenlijk? … ach, je zult wel denken, als ze nou eens… of toch niet? En wat ik trouwens nog vergeten was… Wacht, ik wil dit echt nog even verteld hebben…).
Dat voelt dan wreed. En pas thuis verbaas ik me weer over haar uithoudingsvermogen, soepelheid van geest en optimisme. Dat ze nog maar lang in haar eigen, ‘goede’ bed mag slapen.
Toegevoegd aan de categorie Op Bezoek.
P.S. Vanmiddag schepten we een luchtje bij Middenduin, dat nooit teleurstelt.
