Lezers die hier komen om te smikkelen en smullen van satire, mag ik vandaag doorverwijzen naar het HD, waar Jaap Timmers twee pagina’s wijdt aan de stichting Tuin van Haarlem. die zich sterk maakt voor het Westelijk Tuinbouwgebied.
Jullie weten wel, het onbebouwde strookje tussen de Westelijke Randweg en Elswout (als je een hark, een schoffel en een spade kop aan kont legt weet je ongeveer hoe breed het is). Een ‘ecologische buffer’, volgens de Stichting. Met behulp van slimme stuwen en door het maken van ecospots wordt het weer de mooiste tuin van Haarlem. Waar je kunt genieten op de paden en samen met je kinderen kijken naar hoe het laagveen weer water vasthoudt.
Ik weet niet wat voor kinderen ze gekweekt hebben, maar zelf ken ik er weinig die in een plasje van opwinding staan bij de aanblik van laagveen dat water vasthoudt. Goed, ieder zijn meug, kan je tolerant denken, maar bij het scheppen van hun paradijs walst de stichting andermans paradijsjes plat. Bijna letterlijk. Want ze hebben iets met historische zichtlijnen. ( Zoals hun manifest het verwoordt: Robuuste visuele relaties … in oost-west richting moeten behouden blijven; deze zijn kenmerkend voor de gradiënt duin-geestgrond-polder.)
Nobele bedoelingen! Verheven idealen! Helaas, om die te bereiken sluipen ze met linialen door het gebied om paardenstallen en appelboompjes de maat de nemen. En anderen. Ze klagen, drammen, verlinken, jengelen bij gemeente en provincie om meer handhaving en spannen procedures aan – wat ze bijnamen heeft opgeleverd als ‘de Groene Griezels’ en ‘Grüne Polizei’.
Voorzitter Kees Hulsman herkent zich er niet in – hij noemt zichzelf een ‘man van de verbinding’. O help, de RaDa-reda keek even naar Hulsmans personalia op de webpagina van Tuin van Haarlem en kreeg gelijk uitslag en jeukende ecospots over de volle breedte van de rug. Een ‘veranderingsmanager’… juist ja. Wie kent ze niet? Van die types die zich verbeelden dat ze verbinden, terwijl jij het gevoel hebt dat je aan alle kanten vastgesnoerd wordt… Unhappy memories!
En wie dat onheus en tendentieus vindt, moet eerst even dat stuk van Timmers lezen.
P.S. Visuele relaties in oost-westelijke richting? Laten we het eens over west-oostelijke richting hebben. Deze foto uit 1961 toont de aanleg van de Westelijke Randweg. Rats, dwars door Haarlem/Overveen. Misschien kan deze historische zichtlijn ook worden hersteld?
Als kind heb ik nog de groenteschuiten, vol met groene kolen, naar de veiling zien varen, precies op de plek van de foto. We speelden met die schuiten, gebruikten ze om sloten over te steken, ik was toen 10. Ik heb er mijn jeugd door gebracht en mijn eigen kinderen ook. Het tuinbouwgebied is mij dierbaar: die vier bomen, midden op het land, die elkaar gezelschap houdend braaf met de seizoenen meedoen en weer weelderig of kaal worden. Ik moet ze ieder jaar weer even zien. Ik had een bevoorrechte jeugd, denk ik altijd.
Geachte Rada-Redactie,
Als u het over de visuele relaties in west-oostelijke richting wilt hebben, dient men dit vooral te associëren met Ruisdael’s (en dus ook Constable’s) “Gezicht op Haarlem”. Dat is bij benadering ter hoogte van de ‘bult’ aan het eind van het rijlwielpad Elswoutslaan (bij de ingang van Elswout) in west-oostelijke richting naar Haarlem geschilderd. De door u gememoreerde Westelijke Randweg loopt (voornamelijk) Noord-Zuid, zo u wenst Zuid-Noord.
Met vriendelijke groet,
R.J. van Dam, voorzitter Oostelijk Tuinbouwgebied (met vooralsnog nog niet geschilderd zicht op Halfweg)
De crux van dit stukje zit in: “..jengelen bij de gemeente en provincie om meer handhaving”.
Toevallig stond er in de Volkskrant van vanmorgen een aardig stukje van Frank Kalshoven over waar niet ‘handhaven’ toe kan leiden: wie zich houdt aan regels die niet worden gehandhaafd, wordt beschouwd als een lulletje rozenwater. Je niet houden aan die regel wordt de ongeschreven norm.
Er is in het betreffende gebied, zoals overal in Nederland, een bestemmingsplan van kracht. Als er dingen worden gebouwd die daarmee in strijd zijn, of zich niet houden aan de ervoor verleende vergunning, dan dient het bevoegd gezag op te treden.
Dat er mensen zijn die dergelijke overtredingen aankaarten, ook al zijn ze ‘veranderingsmanager’ (iets wat ook voor mij de persoon niet bij voorbaat sympathiek maakt) is te verwachten. Dat aankaarten is niet meer of minder legitiem dan je niet aan de regels houden.
Er wordt nog steeds geknabbeld aan de in Nederland overgebleven ruimte, die schaars is en door sommige mensen met hand en tand wordt verdedigd. Dat de manier waarop dat gebeurt je tegenstaat kan een dingetje zijn, maar net doen alsof het nergens over gaat en suggereren dat de activisten tegen windmolens vechten, staat mij tegen.
Waar rook, is vuur. De stichting heeft het één en ander geconstateerd, denk ik, en bijt zich daarin vast. Pech voor de overtreders en hun paradijsjes.
Ik heb even naar het gebied gekeken op de kaart. Het is ècht honderden malen breder dan het door jou genoemde, achter elkaar gelegde gereedschap . Naar mijn idee het het openhouden waard. Het vormt inderdaad een overgang tussen de stad en de duinen en is als zodanig van landschappelijke waarde. Dat er door de westelijk randweg al behoorlijk afbreuk aan die verbinding is gedaan, is niet zo’n relevant argument om de acties van deze activisten te ridiculiseren. Het kan niet betekenen dat verdere aantasting maar gewoon z’n beloop moet krijgen.
Uit de pen van iemand die het buitengebied en landschappelijke kwaliteit een warm hart toedraagt (dat heb ik toch goed begrepen, hoop ik?) vind ik dit een merkwaardig stukje .
@Hans Valk: het fijne van een weblog is nou juist dat ik niet consequent hoef te zijn én mag chargeren – ook de mensen van de Stichting hebben hun linialen vast al in de aanslag over de breedte van het WTG.
En dan die beleidsregels: in het artikel (helaas ‘Premium’ https://www.haarlemsdagblad.nl/cnt/DMF20201218_55743242 ) gaat het onder meer over een paardenstal die er al 60 jaar staat en nu moest wordt afgebroken, één paaltje van een hek dat te hoog uitstak en appelbomen / boomgaarden die moesten worden gerooid.
Activisten mogen zich vastbijten, maar het hóeft niet. Ze vechten in dit geval niet tegen windmolens, ze vermalen zelf hun tegenstanders (niet Shell, maar gewone burgers). Niemand betwist de landschappelijke waarde van dat gebied. Het gaat om de manier waarop ze hun gelijk menen te moeten behalen.
@Rob: Ha die Rob, waarom zo formeel? je hebt hier nota bene een eigen categorie:
https://www.dagklad.nl/category/onwijsgeer/
En ja, gezicht op Sugar City, gezicht op de Randweg… Waar zijn die nieuwe meesters als je ze nodig hebt?
@Marius: “Niemand betwist de landschappelijke waarde van het gebied”, schrijf je. Maar je begint je bericht met: “Jullie weten wel, het onbebouwde strookje tussen de Westelijke Randweg en Elswout (als je een hark, een schoffel en een spade kop aan kont legt weet je ongeveer hoe breed het is).”
Welk impliciet signaal gaat nu uit van de laatste zin?
Over die 60 jaar oude illegale schuur: de gemeente kan, ingevolge een wetswijziging van 1 april 2007, een eigenaar niet meer verplichten een voor die datum illegaal gebouwd bouwwerk te slopen, als die eigenaar zijn paradijsje ook voor die datum heeft gekocht, zonder dat hij concrete aanwijzingen had dat (een deel van) zijn paradijsje illegaal er illegaal stond. Na die datum heeft de nieuwe eigenaar een onderzoeksplicht; hij dient na te gaan of wat hij wil kopen er legaal staat.
Zie: https://www.omgevingsweb.nl/vragen/vorige-eigenaar-heeft-bouwwerk-illegaal-gebouwd-kan-de-gemeente-mij-verplichten-om-bouwwerk-af-te-breken/
Wat hier dus precies aan de hand is, weet ik niet, maar het lijkt me wat ingewikkelder dan hier wordt beschreven.
Nog even kort: ik vond ook nog dit:
https://www.haarlemsdagblad.nl/cnt/dmf20180925_84450644?utm_source=google&utm_medium=organic
Een artikel met datum 15 juni 2017.
Die zaak loopt dus al drie en een half jaar. In de laatste zin wordt gesproken over een gang naar de rechter. Zou die er nog wat van hebben gevonden? En sinds wanneer bemoeien de Groene Griezels zich ermee?
Wel weer een typisch Nederlandse gang van zaken, geloof ik.
Als geboren Ramplaankwartierder die er 50 jaar woonde, voel je toch een soort eigendomsrecht op dat gebied, onterecht maar toch. N.a.v. Rada’ s foto van Middenduin vandaag een rondje Zanderij gedaan. Idd, ze stelt nooit teleur. We kregen claustrofobie toen we later door mijn oude wijk reden, te veel blik, te benauwd. Ik dacht altijd dat van Ruisdael’s Zicht op Haarlem met blerkvelden vanaf de zanderij/cios geschilderd was.
Rob van Dam…de neerlandicus, die ik in de Waag heb horen declameren? Leuk.
@Cees, Er is toch wat geks aan de hand met de positie van waaruit Ruisdaels Gezicht op Haarlem is geschilderd. Het middenschip van de Bavo ligt grofweg Oost-West met de zgn. koorsluiting aan de Oostkant (zeg maar tegen v.h. Joh. Enschede aan) en de grote verticale wand aan de West-kant (vroeger de toegang). Als dat zo is, zie je de Bavo vanuit het Noord-Westen en is dat schilderij dus helemaal niet vanaf Elswout of de Zanderij gemaakt maar eerder vanaf de hoge duinen achter voormalig PZ in Santpoort (of ben ik nou gek?). Je ziet ook links van de kerk de oude houten klokkentoren.
Groet van Rob (eigenlijk filosoof maar dank voor het compliment)
Ik weet niet zo gauw meer in welk tv-programma ik het had gezien(ging over schilderij-restauraties), maar toen bleek inderdaad dat Ruysdaels schilderij vanaf ongeveer het Kopje v. Bloemendaal moet zijn geschilderd.
@ John Tijmstra: Langs de Hoge Duinendaalseweg is nog steeds een plek met een mooi uitzicht over de stad.