Bevrijdingspop valt vroeg dit jaar, dacht ik gistermiddag toen ik rond vijf uur in de Haarlemmerhout een enorm podium zag staan. Toen wist ik het weer: de demonstratie van Vrouwen voor Vrijheid. Viruswappies op het Vlooienveld!
De menigte was alweer uiteengewapperd, het grasveld was leeg. Er lagen weinig mondkapjes op de grond – dat moest ik ze nageven. De opstekende wind amuseerde zich met rondslingerende fabeltjes, achtergebleven waanideeën en massahallucinaties.
Vandaag was ik daar weer in de buurt (ik zocht een tas die ik vergeten was – mijn eigen hoofd wapt soms meer dan me lief is). Langs de Dreef hing aan een van de kunstwerken nog een kartonnen bord met een van hun mildere leuzen: ‘Reclaim je afweersysteem’. Die met ‘Spoedwet = Staatsgreep’ en ‘Mondkapjesplicht = Zware mishandeling’ hadden ze meegenomen voor een volgende keer.
Op het gras bevond zich nog één wappie, die dapper een minderheidsstandpunt uitdroeg. Nee, het was niet Muggenmeester Wienen die opkwam voor het demonstratierecht, maar een forse vogel.
Waarom moeten alle buizerds per se aan luchtacrobatiek doen? Met doodsverachting door het luchtruim suizen om zo’n miezerig muisje aan te vallen, met een geringe pakkans?
De eenling zat daar als een kloeke kip en grutte in het gras, op zoek naar wurmen. Op zijn dooie akkertje, zogezegd. Ik vond het geen gezicht. Hé, jij daar! Je bent familie van de steenarend en de ongenaakbare condor!! Heb je geen trots?!? Vlieg op! Ga bidden!!!
Om te testen of hij wat mankeerde, naderde ik hem tot een meter of zes. Hij keek me aan alsof ik daar dagelijks een handje Vitakraft Roofvogelmix kwam strooien en maakte geen aanstalten om weg te wieken. De eerste tamme grondbuizerd. Het moet niet gekker worden.
Tas niet alsnog gevonden, begrijp ik…?
Helaas… (en, besefte ik later, er zat ook nog een verrekijkertje in. Had ik vandaag dus goed kunnen gebruiken!). Maar we houden hoop.
Ja dingen vergeten, wanneer je ouder wordt gebeurd dat soms.
Vandaag liep ik in de Albert Heijn, lege flessen al ingeleverd, lekker de spullen voor de avondmaaltijd verzamelen. Zag ik een jongeman met blonde dreadlocks met mondkapje. Ik dacht (echt) “typisch zo een ontkenner” en hij keek zó naar mij. “toch goed dat hij desondanks een mondkapje draagt”, dacht ik verder.
En op dat moment realiseerde ik me dat ik zelf vergeten was mijn mondkapje op te doen!
De Buizerd heeft inderdaad geen eergevoel. Wel overlevingsdrang. Het is daardoor een opportunist eerste klas. Steeds meer vogels worden opportunist. In de stad is altijd wat te eten. De boeren in het buitengebied persen alle lucht en leven uit de bodem door er met veel te zware tractoren overheen te rijden en veel teveel mest en biociden te gebruiken.
Nog maar dertig jaar geleden was de ekster een echte bosvogel. Tegenwoordig zie ik er meer in de stad dan daarbuiten.
Nou moe, twee keer een grondbuizerd in 1 week.
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/12/31/streek-de-buizerd-maar-weer-neer-a4025815
Prima verhaal! Helemaal mee eens.
Deze is gevlucht uit de Kennemerduinen waar het momenteel te druk is.