Grensconflict

Een lijk (overleden, dood, zeg maar) dat dwars over de grens ligt, zodat het bovenlijk / bovenlijf onder andere instanties en wetten valt dan de rest (het overschot, zeg maar). Ik meen me te herinneren dat er in Puckoon van Spike Milligan zo’n scène voorkomt bij de Ierse grens. En – help mij, Mulischianen! – ik dacht dat onze literaire ereburger het thema ook eens heeft gebruikt in een verhaal.

Een dergelijke klucht doet zich momenteel voor rond abortuskliniek Bloemenhove. In real (pro)life. Aan de Heemsteedse kant (Herenweg) kwam een bufferzone, die moest voorkomen dat tegenstanders van abortus zich al te hinderlijk manifesteren. Men denke aan leden van Donum Domini, wier aanwezigheid niet door alle bezoekers van de kliniek als een godsgeschenk wordt ervaren. Het probleem verplaatste zich hierop naar ‘de achterdeur’, aan de Claus Sluterweg, op Haarlems grondgebied.

Muggenmeester Wienen koos een andere aanpak dan zijn Heemsteedse collega Nienhuis. Hij zette ‘ambtenaren under cover‘ in, die (schijnzwanger, kussens onder de winterjas, ‘baas in eigen buik’- sticker op de handtas) de kliniek moesten naderen en hun bevindingen rapporteerden ten stadhuize. Op 18 december werd besloten tot het instellen van ‘demonstratievakken’, waar strenggelovigen hun evangelie mogen verkondigen.

Nee, dit zijn ze niet. In die tijd was Dries van Agt nog minister van Justitie (zie Wikipedia voor de geschiedenis).

In het HD van vandaag leidt het besluit van Wienen tot een reeks inzendingen in de rubriek Schrijnende Schrijvende Lezers. Een aantal inkoppertjes door degenen die menen dat hij als belijdend christenmens rijp is voor een transfer naar Spakenburg of Staphorst. Wij zijn Katwijk niet!

Opmerkelijk (en geestig) is de bijdrage van L. van der Ouw, die memoreert dat die strook ‘Haarlems’ grondgebied in 1928 geannexeerd is, maar dat het symbolische bedrag van een gulden nimmer is overgemaakt. Teruggeven aan Heemstede derhalve!

Laten we waakzaam blijven, Haarlemmers! We hebben al die ondergrondse separatisten uit Schoten, maar ook elders langs de stadsgrenzen is nog sprake van onverwerkt verleden.