Ga naar de inhoud

Avondklokrellen

Gebruik VERFkanonnen in plaats van waterkanonnen! Dacht ik, uitkijkend op mijn lege, doodse straat. Ik had net beelden gezien van groepen Haarlemmers die drie kilometer verderop hun lokale #avondklokrellen vierden, onder het motto ‘wat ze in Eindhoven en Rotterdam kunnen, kunnen wij ook’.

Een persfotograaf kreeg van dichtbij een steen tegen zijn hoofd gegooid en moest vluchten in een ME-busje; er werden schuttingen uit tuinen gesloopt om vreugdevuren van te stoken.

In den beginne was het RaDa een bavocentristisch weblog: bedaagd, kneuterig, relativerend. Tegenwoordig moet ik me hoeden dat het geen ‘bipolair weblog’ wordt. De vraag wie er verstopt zaten onder die zwarte maskers en capuchons kon me gisteren amper boeien. En wat hen ‘bezielt’, zal me voorlopig worst wezen. Nu even niet. Duiding van dit niveau kan wachten:

 

Nee, het was niet Sonja Bakker, die haar licht laat schijnen! Het was psychiater Bram Bakker, die dit dubieuze ‘MAAR: WEL’ gebruikte (naar analogie van ‘ik ben geen racist, MAAR…). Eerst de geest terug in de fles, dan de scherven opvegen en dan pas de meningen!!! Dat is míjn mening. En voorafgaand een beetje zelfonderzoek kan voor niemand kwaad. Bij de boekensanering kwam ik dit tegen.

 

2000 jaar rellen in Londen! Ik vermoed dat ik heb gelezen tot de Gordon Riots van 1780 en toen afhaakte. Hij werd wel erg lang, die stoet idealisten, non-conformisten, anarchisten, muiters, hongerigen, schreeuwers en stenengooiers van allerlei allooi. En natuurlijk, natuurlijk had ik af en toe sympathie voor hen en koos ik partij tegen de gevestigde orde en het starre gezag. Maar nu even niet. Dat de etalageruiten, schuttingen en geparkeerde fietsen vanavond heel mogen blijven… Leve het avondkokkerellen, weg met de avondklokrellen.

 


 

6 reacties op “Avondklokrellen”

  1. Ik heb wat gedemonstreerd in mijn leven. Herinner mij een eindeloze mars door centrum Arnhem, als ik het goed heb, waar het winkelend publiek van de straat de winkels in vluchtten. Tegen Holland Signaal en hun wapenarsenaal. Nooit eerder voelde ik ‘macht’ , de macht van de groep: 1+1=3, die macht, eng ook wel. Bij Dodewaard, een andere keer, werden we van drie kanten aangevallen door ME en traangas. We moesten door de graanvelden vluchtten. Die schade heeft ons nog jaren achtervolgd, maar wat moesten we anders. Kleuterspel bij wat we nu moeten meemaken.
    Mooi verwoord Marcus.

  2. tja, ik ben het met je eens- en zal verder iets in die geest laten weten op facebook.

  3. Ik vrees dat er onder die zwarte maskers en capuchons jongens zitten die niet te verliezen, en dus ook niets te vrezen hebben.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *